۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۷ : ۰۴
عقیق:امام رضا(ع)
فرمودند: اى پسر شبیب! به راستى
محرّم همان ماهى است كه اهل جاهلیت در زمان گذشته ظلم و قتال را به خاطر احترامش
در آن حرام مى دانستند؛ امّا این امّت نه حرمت این ماه را نگه داشتند و نه حرمت
پیغمبرشان(ص) را. در این ماه ذریه او را كشتند و
زنانش را اسیر كردند و اموالش را غارت كردند خدا هرگز این گناه آنها را نیامرزد.
... اى پسر شبیب! اگر براى چیزى گریان شدی، براى
حسین(ع) گریه كن كه او را سر بریدند همانگونه که گوسفند را سر میبرند
و هجده كس از خاندانش علیهمالسّلام با او كشته شدند كه روى زمین مانندى نداشتند؛
آسمانهاى هفتگانه و زمینها براى كشتهشدن او گریستند و چهار هزار فرشته براى
یاری اش به زمین آمدند و دیدند که ایشان كشته شدهاند.پس بر سر قبرش ژولیده و خاكآلود
میباشند تا قائم(عج) قیام كنند و یاری اش كنند و شعار آنها «یا لثارات
الحسین علیهالسّلام» (ای خونخواهان حسین(ع)) است.
اى پسر شبیب! پدرم از پدرش از جدّش(ع) برایم
باز گفت كه: چون جدّم حسین(ع) كشته شد، آسمان خون و خاك سرخ بارید.
اى پسر شبیب! اگر بر حسین(ع) گریه كنى تا اشکهایت
بر گونه هایت روان شود، خداوند هر گناهى که كردى از کوچک و بزرگ و كم و زیاد می
آمرزد.
... اى پسر شبیب! اگر شاد میشوی که خدا را ملاقات
کنی در حالی که گناهى نداری، حسین(ع) را زیارت كن.
اى پسر شبیب! اگر شاد میشوی که در غرفه هاى ساختهشده در
بهشت با پیغمبر و آلش(ع) ساكن شوى، بر قاتلان حسین(ع) لعنت
بفرست.
اى پسر شبیب! اگر شاد میشوی که ثوابی مانند ثواب کسانی که
با حسین(ع) شهید شدند برای تو باشد، هر وقت به یادش افتادى بگو: «یا
لَیتَنِی كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً»: «ای كاش با آنها بودم تا
به فوز عظیمى مى رسیدم».
... اى ابن شبيب! اگر دوست دارى با ما در درجات
عالى بهشت همراه باشى، در اندوه ما اندوهگين و در خوشحالى ما، خوشحال باش، و بر تو
باد به ولايت ما، زيرا اگر كسى سنگى را دوست داشته باشد، خداوند در روز قيامت او
را با آن سنگ محشور خواهد كرد.
پی نوشت:
»بحارالأنوار ج ۴۴ص ۲۸۵-عيون أخبارالرضا(ع)، ج۱ ص«229
منبع:افکار
211008