۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۶ : ۱۸
امام غایب از نگاه آیت الله بهجت در"بهارانه"
خبرگزاری شبستان: "بهارانه..." درباره مهدویت مربوط به غیبت و دشواری‌های راه امام زمان(ع)، وظیفه‌ی منتظران، چگونگی ارتباط با او و. . . است که همراه با آیات و روایات مطرح شده است.
عقیق:مطالب کتاب "بهارانه..." درباره مهدویت مربوط به غیبت و دشواری‌های راه امام زمان(عج)، وظیفه‌ی منتظران، چگونگی ارتباط با او، توجه امام زمان به شیعیان، نزدیکی ظهور وی، و امام زمان(ع) از دیدگاه اهل سنت، است که همراه با آیات و روایاتی مطرح شده است.
در بخشی از کتاب آمده است: راه ایجاد ارتباط با اهل بیت(ع) و مخصوصا حضرت ولی عصر(ع) عبارت اند از: معرفت خداوند متعال و اطاعت محض از پروردگار.
این دو موجب حب به خداوند و محبت نسبت به همه آنها که خدا آنان را دوست می دارد مثل انبیاء و اوصیاء می شود، مخصوصا موجب علاقه و ارتباط با محمد و آل محمد(ص) می شود که نزدیک ترین آنها به ما، حضرت صاحب الامر(ع) است.
همچنین در قسمتی از کتاب آیت الله بهجت می‌فرماید: "حضرت غایب(ع) عجب صبری دارند! با اینکه از تمام آنچه که ما می‌دانیم یا نمی‌دانیم اطّلاع دارد و از همه امور و مشکلات و گرفتاری‌های ما باخبر است... خدا چه صبری داده به حضرت غایب(ع) که هزار سال می‌بیند بر سر مسلمان‌ها چه بلاهایی می‌آید و خود آنها چه بلاهایی بر سر هم می‌آورند و همه را تحمّل می‌کند."
"سبب غیبت امام زمان(عج) خود ما هستیم! وگر نه اگر ظاهر شود چه کسی او را می کشد؟ یا قاتل او انسان است؟! ما از پیش امتحان خود را پس داده ایم که چگونه از امام تحفظ و یا اطاعت می کنیم، و یا اینکه او را به قتل می رسانیم! وگرنه اگر این یکی هم ظاهر می شد لابد به قربانش می رفتیم! انحطاط و پستی انسان به قدری است که قوم حضرت صالح(ع) ناقه ی حضرت صالح را با اینکه وسیله ی ارتزاق و نعمت آن ها بود، پی کردند، چنان که قرآن کریم درباره ی آن می فرماید:" لکم شرب یوم معلوم" یعنی یک روز، آب سهم شما باشد و روز دیگر سهم آن، و روزی که آب چاه را می خورد در عوض به آنها شیر می داد!..."
شایان ذکر است، "بهارانه؛ امام غایب(ع) در کلام آیت الله بهجت" نوشته سید مهدی شمس الدین در 128 صفحه و شمارگان 3 هزار نسخه روانه بازار نشر شد.
منبع:شبستان
در بخشی از کتاب آمده است: راه ایجاد ارتباط با اهل بیت(ع) و مخصوصا حضرت ولی عصر(ع) عبارت اند از: معرفت خداوند متعال و اطاعت محض از پروردگار.
این دو موجب حب به خداوند و محبت نسبت به همه آنها که خدا آنان را دوست می دارد مثل انبیاء و اوصیاء می شود، مخصوصا موجب علاقه و ارتباط با محمد و آل محمد(ص) می شود که نزدیک ترین آنها به ما، حضرت صاحب الامر(ع) است.
همچنین در قسمتی از کتاب آیت الله بهجت می‌فرماید: "حضرت غایب(ع) عجب صبری دارند! با اینکه از تمام آنچه که ما می‌دانیم یا نمی‌دانیم اطّلاع دارد و از همه امور و مشکلات و گرفتاری‌های ما باخبر است... خدا چه صبری داده به حضرت غایب(ع) که هزار سال می‌بیند بر سر مسلمان‌ها چه بلاهایی می‌آید و خود آنها چه بلاهایی بر سر هم می‌آورند و همه را تحمّل می‌کند."
"سبب غیبت امام زمان(عج) خود ما هستیم! وگر نه اگر ظاهر شود چه کسی او را می کشد؟ یا قاتل او انسان است؟! ما از پیش امتحان خود را پس داده ایم که چگونه از امام تحفظ و یا اطاعت می کنیم، و یا اینکه او را به قتل می رسانیم! وگرنه اگر این یکی هم ظاهر می شد لابد به قربانش می رفتیم! انحطاط و پستی انسان به قدری است که قوم حضرت صالح(ع) ناقه ی حضرت صالح را با اینکه وسیله ی ارتزاق و نعمت آن ها بود، پی کردند، چنان که قرآن کریم درباره ی آن می فرماید:" لکم شرب یوم معلوم" یعنی یک روز، آب سهم شما باشد و روز دیگر سهم آن، و روزی که آب چاه را می خورد در عوض به آنها شیر می داد!..."
شایان ذکر است، "بهارانه؛ امام غایب(ع) در کلام آیت الله بهجت" نوشته سید مهدی شمس الدین در 128 صفحه و شمارگان 3 هزار نسخه روانه بازار نشر شد.
منبع:شبستان
گزارش خطا
