۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۷ : ۱۷
شکوه زیر لب ز بی رحمی دنیا میکند
در میان حجره یا رب کیست غوغا میکند
همسرش از فرط شادی و شعف کف میزند
زین عمل خود را به عالم خوار و رسوا میکند
***
مظلوم تر از جواد بغداد نداشت / آن مظهر داد ، تاب بیداد نداشت
می خواست که فریاد کند تشنه لبم / از سوز عطش طاقت فریاد نداشت
***
شهادت مظهر جود و سخا، امام جواد (ع) تسلیت و تعزیت باد
***
سلام ما به رخ انور امام جواد / درود ما، به تن اطهر امام جواد
غریب بود و غریبانه جان سپرد و نبود / کسى به وادى غم، یاور امام جواد
***
خورشید سپهر عدل و داد است جواد / سر لوحه دفتر رشاد است جواد
در جود و سخا کسی به پایش نرسد / چون مظهر جود حق جواد است، جواد . . .
***
ای شیعه بزن ناله و فریاد امشب / از غربت آن غریب کن یاد امشب
مسموم شد از زهر، جواد بن رضا / در حجره ی در بسته ی بغداد امشب
***
ابن الرضا به حجره غریبانه جان سپرد / او شمع جمع بود و چو پروانه جان سپرد
مسموم شد ز زهر جگر سوز اُمّ فضل / از روی شوق در ره جانانه جان سپرد . . .
***
گشته عالم غرق ماتم در عزاى جوادالائمه / کرده زهرا ناله بر پا از براى جوادالائمه
یوسف زهرا به سن نوجوانى گشته مسموم / مى دهد جان در میان حجره ى در بسته مظلوم . . .
***
در میان حجره یا رب کیست غوغا میکند / شکوه زیر لب ز بی رحمی دنیا میکند
همسرش از فرط شادی و شعف کف میزند / زین عمل خود را به عالم خوار و رسوا میکند
***
می زنم امروز در کوی توَلاّیت قدم / تا بگیری دست این افتاده را فردا جواد
در گلستان محمد، نخل سرسبز رضا / میوه قلب علی، ریحانه زهرا جواد
***
غربت هیچ کسی مثل تو مولا نشود
گره بی کسی تو به خدا وا نشود
نیست یک خواهر غمدیده پرستار شما
هیچ کس همقدم زینب کبری نشود
***
آتش زند به قلب همه، سوز داغ تو / شد در اشک اهل ولا، چلچراغ تو
اى یادگار فاطمه، اى حجت نهم / گیرد زلال اشک من امشب سراغ تو . . .
***
شهادت مظلومانه باب المراد جواد الائمه را به حضرت رضا علیه السلام
و تمامی شیعیان و دوستداران آن حضرت تسلیت عرض می نمایم . . .
***
شهادت مظهر جود و سخا و علم و معرفت
امام جواد علیه السلام تسلیت و تعزیت . . .
التماس دعا
***
امام جواد علیهالسلام:
تا هنگامی که سپاسگذاری بندگان ادامه دارد نعمتهای خداوند قطع نمیشود . . .
***
سلام بر امام جواد(ع) که «جود» قطره ای بود در پیشانی بلندش
و «علم» غنچه ای بود از گلستانِ وجودش و «حلم» گوهری بود از گنجینه فضایلش . . .
***
ای باب الحوائج، یا جواد الائمه! ای بهارِ نُهُم، تو را شهید کردند؛ در حالی که هنوز بیش از ۲۵ گُل در باغِ عمرت شکوفا نشده بود
***
امام جواد(ع):
بدان که از دید خداوند پنهان نیستی
پس بنگر که چگونه هستی!