۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۱ : ۲۲
عقیق:آغاز ماه ذیالقعده برای حضرت کاظم و حضرت رضا(ع) و دودمان نبوت، پیام آور شادی و پایان یک انتظار طولانی است؛ زیرا حضرت نجمه(س) فرزندی جز حضرت رضا(ع) نداشت. مدتها
پس از ایشان صاحب فرزندی نشد (حضرت رضا(ع) در سال 148 هـ.ق و حضرت معصومه(س) در
سال 173، یعنی با 25 سال فاصله متولد شد) امام صادق(ع) نیز به ولادت چنین بانویی
بشارت داده بود.
25 سال بود که على بن موسى الرضا(ع) یگانه فرزند نجمه
خاتون بود، او این همه سال را در آرزوى تولد فرزند دیگرى سپرى کرده و چشم به راه
تولد کودکى بود که امام صادق(ع) بشارت شکفتنش را دهها سال قبل داده بود.
نجمه همهاین سالها را هر چند منتظر، اما مطمئن سپرى
کرد، على بن موسى الرضا(ع) نیزشادان و منتظر بود و تولد خواهرى پس از دهها سال
برایش مهم و جالب مىنمود تا اینکه عطر خبر تولد کودکى به زلالى کوثر رسول به خانه
موسى بن جعفر(ع) وزید و به همه انتظارها پایان بخشید.
روزی که حضرت معصومه(س) دیده به جهان گشود، برای حضرت
نجمه(س) و حضرت رضا(ع) و پدر بزرگوارشان، روز شادی و سرور وصف ناپذیری بود؛ زیرا
دختری از آسمان ولایت و امامت، طلوع کرده بود که قلبها را جلا می داد و چشمها را
روشن می کرد و کانون مقدس اهل بیت(ع) را گرم می کرد.
درباره جایگاه رفیع مادرحضرت معصومه(س) همین نکته بس که
امام کاظم(ع) مىفرمود: او را جز به فرمان خدا و به استناد وحى خدا نگرفتم.
در باره حضرت معصومه(س) باید گفت، طبق همه نقلها نام
فاطمه(س) برای وی ذکر شده است، چه طبق نظر آنها که فاطمه را دو نفر یا چهار نفر
ذکر کردهاند؛ زیرا در هر صورتفاطمه معصومه(س) همان فاطمه کبرى است که همه مورخان
درباره وى اتفاق نظردارند.
او والاترین دختر موسى است و از اینروست که هر گاه نامى
از پدر برده شود، یادى از او نیز به میان مىآید.
امام صادق(ع) فرمود: «براى خداوند حرمى است که مکه است،
حرم رسول مدینه، حرم امیرمؤمنان کوفه است و حرم من و فرزندانم در قم است. بدانید
قم کوفه کوچک ماست. بدانید بهشت هشت در دارد که سه در آن به سوى قم است. بانویى از
اولاد من در آنجا وفات مىکند که نامش فاطمه دختر موسى است. همه شیعیان ما به شفاعت
او وارد بهشت مىشوند.»
از امام رضا(ع) وارد شده است: مَنْ زارَ الْمَعْصُومَةَ
بِقُمْ کَمَنْ زارَنی. هر کس حضرت معصومه(س) را در قم زیارت کند همانند کسی است که
مرا زیارت کرده باشد.
فرزند پیامبر(ص)
در زیارتنامه ای که در شأن حضرت معصومه(س) از امام
رضا(ع) نقل شده آمده: دختر رسول خدا(ص) دختر فاطمه و خدیجه(س)، دختر امیرمؤمنان
علی(ع)، دختر حسن و حسین(ع)، دختر ولی خدا(امام کاظم(ع))، خواهر ولی خدا (حضرت
رضا(ع)) و عمه ولی خدا (امام جواد(ع)) خوانده شده است.این تعبیرات، تنها بیانگر
شرافت خانوادگی نیست، بلکه افزون بر آن، بیانگر آن است که حضرت معصومه(س) از نظر معنوی
و مقامات عالی ملکوتی، براستی فرزند روح و جسم پیامبر(ص) و حضرت زهرا و خدیجه
کبری(س) و امامان معصوم(ع) است.
شفیع در قیامت
شیعیان بر اساس دهها آیه کریمه از قرآن مجید و صدها
روایت از رسول اکرم (ص) و ائمه اطهار(ع) اعتقاد راسخی به شفاعت پیامبران و امامان
و مقربان درگاه احدیت دارند. در روز قیامت بالاترین جایگاه شفاعت از آن رسول
ا...(ص) می باشد که قرآن کریم از آن به «مقام محمود» تعبیر نموده است. همچنین نوید
گستردگی و وسعت شفاعت به ایشان داده شده، آنجا که می فرماید: «وَلَسَوْفَ یعْطیکَ
رَبُّکَ فَتَرْضی».
پس از رسول گرامی اسلام (ص) دو تن از خاندان آن حضرت
شفاعت گسترده ای دارند که بسیار وسیع است: حضرت فاطمه زهرا(س) و حضرت فاطمه
معصومه(س).
پس از صدیقه طاهره، از لحاظ گستردگی شفاعت، هیچ بانویی
به شفیعه محشر، حضرت معصومه(س) دخت موسی بن جعفر(ع) نمی رسد. امام صادق(ع) در این
باره می فرماید:بانویی از فرزندان من به نام دختر موسی(ع) در آنجا (قم) رحلت
می
کند که با شفاعت او همه شیعیان ما وارد بهشت می شوند.
در فرازی از زیارتنامه اش می خوانیم:
یا فاطمه اِشْفعی لی فی الْجَنَّه «ای فاطمه ـ معصومه ـ
در بهشت برای ما شفاعت کن.»
زیارتنامه مخصوص
یکی از ویژگیهای استثنایی حضرت معصومه(س)، زیارتنامه ای
است که حضرت رضا(ع) در شأن او ذکر
کرده است. علامه مجلسی از بعضی کتابهای زیارات، از علی بن ابراهیم و او از سعد
اشعری قمی نقل می کند که گفت: «در محضر امام رضا(ع) بودم، به من فرمود: ای سعد از برای ما در نزد شما (در قم) قبری وجود دارد.
سعد عرض کرد: قربانت گردم آیا مقصود شما قبر فاطمه دختر
موسی بن جعفر(ع) است؟ امام رضا(ع) فرمود: نَعَمْ مَنْ
زارَها عارفَا بَحَقِّها فَلَهُ الْجَنَّه. آری کسی که با معرفت به شأن او، او را
زیارت کند، بهشت برای اوست.»
سپس حضرت رضا(ع) چگونگی زیارت مرقد مطهّر حضرت معصومه(س)
را برای سعد چنین بیان داشت: وقتی کنار قبرش رفتی، در نزد بالای سر آن حضرت رو به قبله
بایست و 34 بار اَ... اَکْبَرُ و 33 بار سُبْحانِ ا... و 33 بار اَلْحَمْدُ لِلّهِ
بگو؛ آن گاه بخوان! اَلسَّلام عَلی آدَمَ صَفْوه ا... تا آخر زیارت.
واسطه
فیض
از دیر زمان آستانه مقدسه حضرت معصومه(س) منشأ کرامت و
عنایت ربانی بوده است و چه قلبهای نا امیدی که سرشار از امید به فضل و کرم الهی
شده و از درگاه پر فیض این کریمه اهل بیت با دلی شاد برگشته اند. اینها همه، نشانه
بزرگی و عظمت روح آن بانوی بزرگوار است.
نقل حدیث و علم حضرت معصومه(س)
از ویژگیهای حضرت معصومه(س) این بود که به علوم اسلامی
آگاهی داشت و آن را برای دیگران و آیندگان نقل می کردند. در حدیثی فاطمه معصومه(س)
دختر امام کاظم(ع) و از فاطمه دختر امام صادق(ع) و او از فاطمه دختر امام محمد باقر(ع)
و او از فاطمه دختر امام سجاد(ع) و او از فاطمه دختر امام حسین(ع) و او از زینب
دختر علی(ع) و او از فاطمه دختر رسول خدا (ص)روایت کرد که رسول خدا (ص)فرمود: اَلا
مَنْ ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ شَهیدَا. آگاه باشید کسی که با حب آل محمد از دنیا رفت، شهید از دنیا رفته است!
روزی جمعی از شیعیان برای دریافت پاسخ به پرسشهای خود،
به مدینه وارد شدند تا به محضر امام کاظم(ع) برسند، آن حضرت در مسافرت بود، نظر به
اینکه آنها ناگزیر به مراجعت بودند، پرسشهای خود را نوشتند و به افراد خانواده
امام کاظم(ع) تحویل دادند تا در سفر بعد پاسخ آنها را دریافت کنند. هنگام خداحافظی،
دیدند حضرت معصومه(س) پاسخ پرسشهای آنها را نوشته و آماده کرده است. آنها شادمان
شدند و پاسخها را دریافت کردند و به سوی وطن رهسپار شدند، در مسیر راه به امام
کاظم(ع) برخوردند و ماجرا را به عرض آن حضرت رساندند، امام کاظم(ع) آن نوشته را از
آنها طلبید و مطالعه کرد، پاسخهای حضرت معصومه(س) را درست یافت. سه بار فرمود:
فَداها اَبُوها؛ پدرش به فدایش باد.
... و حضرت فاطمه معصومه(س) همان نگینی است که شهر قم را
آراسته است.
منبع:قدس
211008