از پشت ابرهاى غیبت

عقیق: تاریخ انتظار و شكیبایى ما به آن ظلمى كه در عاشورا بر ما رفته است ‏برمى‏ گردد. به آن تیرها كه از كمان قساوت برخاست و بر گلوى مظلومیت نشست، به آن سم اسب هاى كفر كه بدن هاى پاك را مشبك كرد. به آن جنایتى كه دست و پاى مردانگى را برید. از آن زمان تاكنون ما به آب حیات انتظار زنده ‏ایم. انتظار ظهور منتقم خون حسین علیه‏السلام، و همه مظلومان پهنه خاك.

تاریخ استقامت ما از آن زمان هم دورتر مى ‏رود. از عاشورا مى‏ گذرد و به بعثت پیامبر اكرم صلى ‏الله‏ علیه ‏و آله مى ‏رسد. او كه در مقابل همه جهل و ظلم و كفر و شرك و عناد و فسادى كه جهان آن زمان را پوشانده بود وعده مى ‏فرمود كسى خواهد آمد:

نامش نام من، كنیه ‏اش كنیه من، لقبش لقب من، دوازدهمین وصى من خواهد بود و جهان را از توحید و عدل و داد پر خواهد كرد. اما تاریخ صبر و انتظار و بردبارى ما را وسعتى است از هابیل تاكنون و تا برخاستن فریاد جبرئیل در زمین و آسمان و آوردن مژده ظهور امام زمان عجل ‏الله‏ تعالى ‏فرجه.

آرى! در آن زمان هستى حیات خواهد یافت؛ عشق پر و بال خواهد گشود و در رگ هاى خشكیده علم، خون تازه خواهد دوید. پشت هیولاى ظلم و جهل، با خاك، انس جاودان خواهد گرفت. شیطان خلع سلاح خواهد شد. انسان بر مركب رشد خواهد نشست و عروج را زمزمه خواهد كرد.

در جلد 13 كتاب بحارالانوار از پیامبر عظیم‏ الشان اسلام حضرت محمد صلى ‏الله ‏علیه ‏وآله، اینگونه نقل گردیده است: سوگند به خدایى كه مرا به نبوت برگزیده، مردم از نور رهبرى او در دوران غیبتش بهره مى ‏گیرند؛ همانگونه كه از خورشید به هنگام قرار گرفتن پشت ابرها.

اشعه نامرئى وجود مقدس امام زمان عجل ‏الله‏ تعالى‏فرجه، به هنگامى كه در پشت ابرهاى غیبت نهان است، داراى آثار گوناگون و متعددى است كه به برخى از آنها اشاره مى‏ شود:

1- امید بخشیدن به جامعه

در میدان هاى نبرد تمام كوشش گروهى از رزمندگان فداكار این است كه پرچم حق را به اهتزاز درآورند چرا كه برقرار بودن پرچم حق، موجب دلگرمى سربازان و تلاش و كوشش مستمر آنان است. وجود فرمانده لشكر در مقر فرماندهى حتى اگر ساكت و خاموش باشد خون گرم و پرحرارتى را در عروق رزمندگان به حركت درمى ‏آورد. شیعه نیز طبق عقیده ‏اى كه به وجود امام زنده دارد هر چند او را در میان خود نمى‏ بیند، ولى خود را تنها نمى ‏داند.

او همواره انتظار بازگشت آن یار سفركرده را مى ‏كشد. انتظارى سازنده و اثربخش و حركت‏ آفرین. اثرات روانى این طرز تفكر در زنده نگه داشتن امید در جامعه و وادار ساختن افراد به خودسازى كاملا مشهود است.

2- پاسدارى از دین خدا و آئین حق

همیشه باید در میان جمع مسلمانان كسى باشد كه مفاهیم فنا ناپذیر تعالیم اسلام را در شكل اصلى ‏اش حفظ و براى آیندگان نگهدارى كند. حفظ این آیین اصیل به وسیله یك پیشواى معصوم در سطح جهانى امكان‏پذیر است، خواه آشكار باشد یا پنهان. سینه امام و روح بلندش مخزن آسیب‏ ناپذیر حفظ اسناد آیین الهى است كه اصالت هاى نخستین و ویژگی هاى آسمانى این تعلیمات را در خود نگهدارى مى‏ كند تا دلایل الهى و نشانه‏ هاى روشن پروردگار باطل نگردد و به خاموشى نگراید.

3- تربیت گروه شایستگان

معنى غیبت امام این نیست كه او به شكل یك روح نامریى یا اشعه اى ناپیدا درمى ‏آید، بلكه او از یك زندگى طبیعى برخوردار است و به طور ناشناخته در میان همین انسان ها رفت و آمد دارد و دل هاى بسیار آماده را برمى‏ انگیزد و در اختیار مى‏ گیرد و بیش از پیش آماده مى ‏كند و مى سازد. افراد مستعد به تفاوت میزان استعداد و شایستگى خود توفیق درك و سعادت رؤیت آن حضرت را پیدا مى ‏كنند كه از جمله آنان مى‏ توان بزرگانى چون محقق اردبیلى و سید بحرالعلوم و... را نام برد.

4- نفوذ گسترده معنوى

وجود امام علیه‏السلام، در پشت ابرهاى غیبت نیز این اثر را دارد كه از طریق اشعه نیرومند و پر دامنه شخصیت‏ خود، دل هاى آماده را در نزدیك و دور تحت تاثیر جذبه مخصوص قرار می دهد و به تربیت و تكامل آنها مى‏ پردازد و از آنها انسان هایى كامل تر مى‏سازد. ما قطب هاى مغناطیسى زمین را با چشم خود نمى ‏بینیم ولى اثر آنها روى عقربه‏ هاى قطب‏نما در دریاها راهنماى كشتی هاست. وجود امام علیه‏السلام نیز در زمان غیبت‏ با امواج جاذبه معنوى خود، افكار و جان هاى زیادى را كه در دور یا نزدیك قرار دارند هدایت مى ‏كند و از سرگردانى رهایى مى ‏بخشد.

5- ترسیم اهداف آفرینش

این جهان و تمام مواهب آن از دیدگاه یك فرد خداپرست كه با مفاهیمى چون علم و حكمت‏ خداوند آشناست، براى صالحان و پاكان آفریده شده است. باغبان آفرینش جهان پهناور هستى به خاطر همین گروه كه در راس آن وجود مقدس امام علیه‏السلام است فیض و مواهب خود را همچنان ادامه مى ‏دهد. در حدیثى آمده است: از بركت وجود حجت و نماینده الهى، مردم روزى مى ‏برند و به خاطر هستى او آسمان و زمین برپاست.

6- نظارت بر اعمال شیعیان

طبق اعتقاد عمومى شیعه كه در روایات بسیار زیادى در منابع مذهبى آمده است؛ امام به طور مداوم در دوران غیبت مراقب حال پیروان خویش است و طبق یك الهام الهى از وضع اعمال آنها آگاه مى ‏گردد .

پی نوشت ها:

1. شجاعى، سیدمهدى، خدا كند تو بیایى، ص‏102 - 103.

2. حكیمى، محمدرضا، خورشید مغرب، ص‏25.

 منبع:جام

211008