۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۶ : ۱۴
عقیق: ابن
عبّاس مى گويد:
پيامبر
در سايه سنگى نشسته بود، نزديك بود سايه برگردد فرمود:
»الآن مردى مى آيد كه با چشم شيطان مى نگرد؛ وقتى آمد با
او سخن نگوييد.«
چيزى
نگذشت كه مرد زرد چهره اى آمد.
رسول
خدا- صلّى اللَّه عليه و آله- به او فرمود: «چرا با رفقايت به من ناسزا مى
گفتيد؟!».
مرد
گفت: نه ما اين كار را نكرديم. بعد گفت: اجازه بده آنها را پيش شما بياورم. آنان
آمدند و به خدا قسم خوردند كه چنين چيزى نگفته اند. در اين هنگام اين آيه نازل شد:
يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعاً
فَيَحْلِفُونَ لَهُ كَما يَحْلِفُونَ لَكُمْ.1
در
روز قيامت نيز مثل امروز قسم مى خورند .