هر صاحب غمی از این راه آسایش می‌یابد

عقیق:نیمه ماه رجب روز مبارکی است و برای آن چند عمل است: غسل، زیارت امام حسین (ع) و از ابن ابی بصیر منقول است که گفت سوال کردم از حضرت امام رضا (ع) چه ماه زیارت کنیم امام حسین (ع) را؟ فرمودند: در نیمه رجب و نیمه شعبان. نماز سلمان که شرح آن در مفاتیح آمده است و چهار رکعت نماز بخواند و بعد از سلام دست خود را پهن کند و بگوید: "اَللّهُمَّ یا مُذِلَّ کُلِّ جَبّارٍ وَیا مُعِزَّ الْمُؤْمِنینَ اَنْتَ کَهْفى حینَ تُعْیینِى الْمَذاهِبُ وَاَنْتَ بارِئُ خَلْقى رَحْمَةً بى وَقَدْ کُنْتَ عَنْ خَلْقى غَنِیّاً وَلَوْ لا رَحْمَتُکَ لَکُنْتُ مِنَ الْهالِکینَ وَاَنْتَ مُؤَیِّدى بِالنَّصْرِ عَلى اَعْداَّئى وَلَوْ لا نَصْرُکَ اِیّاىَ لَکُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحینَ یا مُرْسِلَ الرَّحْمَةِ مِنْ مَعادِنِها وَمُنْشِئَ الْبَرَکَةِ مِنْ مَواضِعِها یا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالشُّمُوخِ وَالرِّفْعَةِ فَاَوْلِیاَّؤُهُ بِعِزِّهِ یَتَعَزَّزُونَ وَیا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوکُ نیرَالْمَذَلَّةِ عَلى اَعْناقِهِمْ فَهُمْ مِنْ سَطَواتِهِ خاَّئِفُونَ اَسئَلُکَ بِکَیْنُونِیَّتِکَ الَّتِى اشْتَقَقْتَها مِنْ کِبْرِیاَّئِکَ وَاَسئَلُکَ بِکِبْرِیاَّئِکَ الَّتِى اشْتَقَقْتَها مِنْ عِزَّتِکَ وَاَسئَلُکَ بِعِزَّتِکَ الَّتِى اسْتَوَیْتَ بِها عَلى عَرْشِکَ فَخَلَقْتَ بِها جَمیعَ خَلْقِکَ فَهُمْ لَکَ مُذْعِنُونَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیْتِهِ."
روایت است که هر صاحب غمی این دعا را بخواند، حق تعالی او را از اندوه و غم آسایش بخشد.
از دیگر عبادت ها و دعاهای معروف که در نیمه ماه رجب به انجام آن تأکید شده، اعمال ام‏ داوود است. در کتب حدیث نقل شده، جوانی به نام داوود که اهل معرفت بود به دست منصور دوانیقی به مدت طولانی در زندان گرفتار شده بود. مادرش فاطمه که به گفته سید بن طاووس پسر زاده امام حسن مجتبى (ع) و مادر رضاعى امام صادق (ع) بود، تاب و توان خود را در فراق پسر از دست داده بود، روزی به خدمت امام صادق (ع) رفت و داستان را نقل کرد و از آن حضرت (ع) چاره‏ جویی کرد. حضرت (ع) فرمودند: آیا می‏دانی ماه رجب نزدیک است و دعا در آن زود به اجابت می‏رسد آنچه را که می‏گویم دقیقاً انجام ده تا فرزندت از زندان رهایی یابد.
کیفیت اعمال ام داوود بدین شرح است: روزه بگیرد روز سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم را پس در روز پانزدهم نزد زوال غسل کند و چون وقت زوال داخل شود نماز ظهر و عصر را بجا آورد در حالتی که رکوع و سجودشان را نیکو کند و در موضع خلوتى باشد که چیزى او را مشغول نسازد و انسانى با او تکلم نکند پس چون از نماز فارغ شود رو به قبله کند و بخواند حمد را صد مرتبه و سوره اخلاص را صد مرتبه و آیة الکرسى را 10 مرتبه و بعد از اینها بخواند سوره انعام و بنى اسرائیل و کهف و لقمان و یَّس و صافّات و حَّم سجده و حَّمعَّسَّق و حَّم دخان و فتح و واقعه و مُلْک و نَّ وَ اِذَا السَّماَّءُ انْشَقَّتْ و مابعدش را تا آخر قرآن و چون از اینها فارغ شود بگوید در حالتى که رو به قبله باشد دعای این روز را که شرح آن در مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی آمده است.
گفته اند چون ام داوود این نماز را خواند پس از مدت کمی پسرش آزاد شد. پس از آن وی خدمت امام صادق(ع) رسید و پس از عرض سلام خبر رهایی پسرش را به او رساند.
امام صادق(ع) فرمودند: منصور دوانیقی در یکی از شب‏ها جدم علی بن ابی طالب (ع) را در خواب دید که به او هشدار داد: هر چه زودتر فرزندم داوود را آزاد کن وگرنه تو را در آتش می ‏اندازم. منصور هنگامی که آتش را در مقابل خود دید دستور داد که داوود را آزاد کنند.
شایان ذکر است، اعـمـال نـیـمه رجب و دعاى معروف به ام داوود که شیخ صدوق، شیخ طوسى، علامه مـجـلـسى و سیدبن طاووس آن را از نظر سند معتبر و از نظر تاثیر براى رسیدن به حاجت، رفع گرفتارى ها و برطرف شدن ظلم و ستم دیگران تجربه شده و معتبر شناخته اند.

منبع:قدس

211008