عقیق: در تربیت دینی و رشد فرهنگی در سطح عمومی نهاد خانواده جایگاه خاص و برجسته‌ای دارد و بدون تردید آنچه بهترین و بیشترین تأثیرگذاری و بازدهی را دارد، نهاد خانواده است، زیرا خانواده اولین و زیربنای بنیادی و اساسی جامعه در ابعاد مختلف است، بنابراین بر حسب اهمیت جایگاه خانواده در ارتقا بخشیدن فرهنگ جامعه در سلسله گزارش‌هایی به تبیین این موضوع به روایت حجت‌السلام والمسلمین ناصر رفیعی محمدی کارشناس دینی می‌پردازیم که بخش سوم آن در ادامه می‌آید:

1.عذرپذیری و خطاپوشی

نکته دومی که در بعضی خانواده‌ها کمرنگ است، مسأله خطا‌پوشی، عذرپذیری غیرمستقیم است آن هم نه مستقیم، گاهی آقا یا خانم اشتباهی می‌کند، متوجه اشتباهش می‌شود، اما عواطف و غرورش اجازه عذرخواهی نمی‌دهد، اما با رفتارش عذرخواهی را نشان می‌دهد، بپذیرید.

اگر مرد اشتباهی می‌کند ممکن است به زبان نتواند بگوید اما رفتارش نشان می‌دهد که پشیمان است. بپذیرید. قرآن می‌فرماید: عفو کنید، ببخشید تا خدا شما را ببخشد. تو که حاضر نیستی از زنت بگذری حاضر نیستی از اولادت بگذری، می‌خواهی که خدا از تو بگذرد؟ یکی از نکات مهمی که باعث می‌شود در زندگی زناشویی و در زندگی خانوادگی صمیمیت بیشتری ایجاد شود همین گذشت از خطاها است. ساده‌تر بگویم، وقتی دو نفر با دو تفکر متفاوت با هم زیر یک سقف زندگی می‌کنند، هر کدام از یک خانواده و یک فرهنگ، و یک ویژگی هستند مخصوصا اگر فاصله‌ها زیاد باشد، طبیعتاً انسان در طول زندگی خطاهایی از طرف مقابل می‌بیند، آدم با رفیقش دو روز به مسافرت می‌رود ده خطا می‌بیند، چگونه از زنش که سی چهل سال با هم زندگی می‌کنند خطا نبیند؟ اینجا، جای تغافل است، جای نادیده گرفتن است، جای عیب‌پوشی است، جای پذیرش عذرخواهی‌های غیرمستقیم است. این هم یکی از نکاتی است که در زندگی باید به آن توجه کرد. شما سیره معصومین(ع) را - گرچه مع‌الاسف در این زمینه هم کتاب کم است و هم کم‌کاری شده است- در تعامل با همسرانشان مطالعه کنید.

2. عفاف و حجاب

نکته سوم عفاف و حجاب است. زندگی امیرالمؤمنین(ع)‌ با زهرای مرضیه که الگوی همگان است، زندگی‌ای است که وقتی رسول خدا، حضرت محمد(ص) وارد خانه امیرالمؤمنین(ع) می‌شود، می‌گوید: علی‌جان! فاطمه چگونه همسری برای تو است؟ امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: یا رسول‌الله(ص) «نِعْمَ الْعَوْنُ عَلی طاعَةِ اللّهِ»، یاوری خوب در اطاعت و بندگی خداوند است. این‌ها باید الگو قرار بگیرد. حجاب و عفافش باید الگو قرار بگیرد.

چند شب قبل تهران بودم خانمی پیش من آمد و گفت: همسر من رسماً به من می‌گوید من دوست دارم تو پیش فامیل‌های من بی‌حجاب باشی. دوست دارم لباس‌های نیمه عریان بپوشی. دوست دارم پیش برادر من با سر برهنه و با موی باز بیایی، من که یک خانم متدین هستم چه کنم؟

من به آن خانم گفتم: بگذار من با شوهرت صحبت کنم، بگویم: غیرت شما، عفت شما، عفاف شما اجازه می‌دهد که همسر شما این‌ طور جلوی برادر یا پیش پدر شما حتی پیش محارمش بیاید؟ راجع به محارم هم انسان اجازه ندارد خیلی خودش را باز قرار بدهد - واقعاً در روایات هست اگر زنی گام بردارد و گامش گام معصیت باشد، مثلاً بدحجاب باشد به ازای هر قدمی که بر می‌دارد برای شوهرش بنایی از آتش در جهنم می‌گذارند، این مسائل باید در خانواده‌ها تبیین شود.

متأسفانه همه ما می‌خواهیم بدحجابی را در مقابل نظام مطرح کنیم و بگوییم دولت و نظام موظف است، بله آن‌ها موظف‌اند، صداوسیما موظف است، برنامه‌سازها موظف‌اند، فیلم‌‌سازها موظف‌اند، سریال‌سازها موظف‌اند، گاهی بعضی از سریال‌ها و فیلم‌های ما ناخواسته فرهنگ عدم رعایت اصول زن و شوهری را ترویج می‌کنند؛ ناخواسته دوستی‌های قبل از ازدواج را ترویج می‌کنند، ناخواسته روابط را بر ضوابط حاکم می‌کنند، آن‌ها مقصرند و باید کار شود، ولی تقصیر را به گردن دیگران انداختن مشکل را حل نمی‌کند، خود خانواده‌ها باید نسبت به این اصول و مبانی بیشتر توجه و اهتمام داشته باشند.

منبع:فارس

211008