۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۴ : ۰۴
عقیق: مرحوم حاج شيخ محمود تحريرى قدس سره الشريف، در يك خانواده متدين و در حد متوسط از جهت زندگى، در تهران چشم به جهان گشود و از همان زمان جوانى آثار تدين و روح معنويت و تلاش در راه كسب علم و كمالات نفسانى از چهره اش نمايان بود.
اساتيد درس هاى سطح
ایشان:
حضرات آيات : آقاى سلطانى،
آقاى گلپايگانى، آقاى نجفى مرعشى
اساتيد درس خارج
حضرات آيات عظام : آقاى
حاج سيد محمد تقى خوانسارى، آقاى سيد صدرالدين صدر، آقاى سيد محمد حجت، امام خمينى
و آقاى بروجردى رضوان الله عليهم،
اساتيد درس فلسفه
مرحوم حاج آقا جواد خندق
آبادى و علامه سيد محمد حسين طباطبايى رضوان الله عليهما
اساتيد اخلاقى و عرفانى
مرحوم حاج سيد مهدى حاج
قوام، حاج سيد ميرزا آقا طاهايى، حاج ملا آقا جان زنجانى، حاج سيد رضا دربندى،
ارتباط با جلسات اخلاقى بعضى از شاگردان مرحوم آية الله حاج ميرزا جواد آقا ملكى
تبريزى رضوان الله عليه داشت مانند مرحوم حاج آقا حسين فاطمى و حاج شيخ عباس
تهرانى و نيز با مرحوم آية الله حاج ميرزا على آقا شيرازى استاد نهج البلاغه شهيد
مطهري، كه از بزرگان علم اخلاق بود و به دعوت مرحوم آية الله العظمى بروجردى براى
تدريس معارف و اخلاق به قم آمده بود، مرتبط بود.
ايشان داراى توسلى قوى به ائمه عليهم السلام بود و حالت بكاء عجيبى در توسل به ايشان و ابراز محبت به حق تعالى داشت - اين امر زبان زد ديگران بود - به گونه اى كه ديگران را نيز منقلب مى كرد و نوعا شب ها يكى دو ساعت به اذان صبح مشغول راز و نياز و تهجد و تفكر در آيات انفسى بود، آن هم با حالت گريه شديد. اين گريه آن چنان عميق بود كه گاهى مى فرمود: مقدارى از سردردم به سبب گريه هاى زياد است، و همچنين مى فرمود: من شما را با گريه به درگاه خداوند و اوليائش به اينجا رساندم، اين توسلات در تمامى امور ايشان جريان داشت تا اينكه گاهى مى فرمود: من همواره توسل مى كنم، (علتش آن حالت ذلت و خاكسارى ايشان به درگاه خداوند و اوليائش بود)
ايشان با يك تعهد خاص و
ايمان خالص به هدف، براى ترويج دين ومعارف اسلامى نوعا به قشر جوان توجه داشت به
گونه اى كه هر شب را به بحثى اختصاص مى داد مانند بحث حديث و حفظ آن، جلسه قرائت و
تفسير قرآن، جلسه توسل و بحثهاى اعتقادى، و نوعا خود مؤسس اين گونه جلسات بود علاوه
بر اين، شاگردانش را در تهيه و بيان معارف و اخلاقيات به كار مى گرفت به گونه اى
كه بعضى از آنها جلساتى را اداره مى كردند و هنوز هم ادامه مى دهند، ايشان علاوه
بر ارتباط كار علمى با شاگردانش، با آن اخلاق ويژه اش با آنها ارتباط روحى و معنوى
برقرار مى كرد و در امور مختلف ايشان نظارت و اشراف داشت و در حد امكان به آنها
كمك مى كرد و آنها نيز آن مرحوم را در امور خود دخالت مى دادند مانند پدرى كه در
تمامى امور تربيتى فرزندش نظارت و اشراف دارد، ايشان با داشتن كسالت هاى مختلف در
هيچ حالى دست از ارشاد و تبليغ و تربيت برنداشت و در حد وسع و توان خود به بيدار
كردن سياسى اهتمام داشت و با چنين روش تربيتى، در زمانى كه رژيم فاسد پهلوى دست
به اشاعه فحشاء و منكرات مى زد تا جوان هاى پاك در وادى فساد اخلاقى و اعتقادى
بيفتند و قدرت فكر كردن نسبت به سرنوشت خود را نداشته باشند و بتوانند بر سلطه
طاغوتى خود ادامه دهد، جوان هايى را تعليم و تربيت كرد و تحويل جامعه داد كه از
پاكى و تعهد خاصى برخوردارند و هر يك نيروى مؤثرى در زمينه هاى ادارى و فكرى و
اخلاقى در محيط خود هستند.
یکی از این جوانان، مداح اهل بیت علیهم السلام اجمعین حاج منصور ارضی است، که در ادامه نحوه آشنایی با استاد از زبان خود ایشان را پیش رو داریم.
" هنوز با مرحوم چمنی آشنا نشده بودم .آقا شیخ محمود رحمه الله علیه در مسجدی در خیابان استخر صحبت و موعظه می فرمودند، هیئتی هم بود به نام عشاق الحسین (ع) واقع در نازی آباد آنجا هم می رفتیم آقا شیخ محمود، اصول دین می فرمودند.
مسجدی را که در خیابان استخر ایشان منبر می رفتند، اوایل انقلاب خراب کردند. خدا لعنت کند کسانی را که حرمت آن مسجد را نگه نداشتند.
آقا شیخ محمود تحریری حقیقتا استاد اخلاق بودند. هرکسی پای درس اخلاق ایشان می نشست اگر اهل دیانت بود، کسب فیض می کرد. اکثر کسانی که اطراف ایشان بودند از افراد مومن بودند. رسم ایشان در منبر رفتن بر این منوال بود که سلام و حمد و ثنای خدا را که انجام می داد چند خط شعر یا روضه می خواند و دل حاضرین و مجلس را تطهیر می نمود. هر که پای منبر ایشان می نشست دلبستگی اش به دنیا کم می شد.
یادم هست خود ایشان زندگی ساده ای داشت. بعضی از فرزندان ایشان الان عالم هستند . مرحوم شیخ محمود نجفی چندین بار به بنده فرمودند که من (شیخ محمود نجفی) در چندین درس شاگرد شیخ محمود تحریری بوده ام. آقا شیخ محمود تحریری گرچه سن شریفش از سن شیخ محمود نجفی بیشتر بود، ولی با این حال بعد از شیخ محمود نجفی از دنیا رحلت فرمود.
تاریخ دقیق رحلت شیخ محمود تحریری رحمه الله علیه 18/10/68 می باشد. ایشان هنگام تکبیره الاحرام نماز مغرب و عشا از دنیا رحلت فرمودند.
مرحوم تحریری در بحث فلسفه و عرفان و دروس حوزوی قوی بودند. این قبیل
افراد دیگر نایاب هستند. البته خدا هیچ وقت بی حجت نمی ماند و امام زمان (عج) هم
هیچ گاه بدون حجت نخواهند ماند . آقا شیخ محمود تحریری در باب گریه و نوکری، بدون
حرف درس می دادند "
منابع:
آرشیو حوزه علمیه قم
کتاب رسالت نوکری
کد خبرنگار: 212110