گريه پيامبر اسلام برای سیدالشهداء(ع)

عقیق: مرحوم شيخ مفيد در کتاب الإرشاد مي نويسد : از ام سلمه روايت شده كه وى گويد : در يكى از شب‏ها حضرت رسول از ما دور شدند و اين غيبت مقدارى بطول انجاميد ، پس از مدتى‏ آمدند در حالى كه غبار آلود و گرفته به نظر ميرسيدند ، و دست خود را هم بهم گذاشته بودند.

عرض كردم : يا رسول اللَّه ترا غبار آلود مى ‏بينم ، فرمودند : مرا در اين شب به عراق بردند و در محلى بنام كربلا فرود آوردند ، و من در آن جا محل شهادت حسين را ديدم كه با گروهى از فرزندان و اهل بيتم در آن جا شهيد خواهند شد ، و من همواره خون آن ها را جمع مي كردم و اينك مقدارى از آن خون ها در دست من موجود است .

و نيز مي‌نويسد : ام سلمه گويد : يكى از روزها حضرت رسول نشسته بودند و حسين عليه السّلام نيز در دامن او بودند ، در اين هنگام ناگهان چشمانش پر اشگ شد ، عرض كردم : يا رسول اللَّه تو را گريان مشاهده مي كنم .

فرمود : جبرئيل نزد من آمد و مرا نسبت به حسين تسليت گفت ، و به من اطلاع داد كه گروهى از امت من او را خواهند كشت ، خداوند آنان را از شفاعت من محروم مي گرداند .

 پی نوشت ها:

الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد ، ج‏2 ، ص130 

فصل في فضائل الإمام الحسين و مناقبه

إعلام الورى بأعلام الهدى ، ص 219 الفصل الثالث في ذكر بعض خصائصه و مناقبه و فضائله 

 منبع:جام

211008