نورانیت صدیقه طاهره در بیان ائمه

عقیق: فاطمه علیها السّلام گوهر شب چراغ عالم وجود است .نورانیت او از فضایل انحصاری این بانوی آسمانی است و انتخاب نام زهرا نیز در راستای همین نورانیت است، چرا که او از نور عظمت الهی آفریده شد.

از امام باقر علیه السّلام سوال شد چرا فاطمه، زهرا نامیده شد؟ ایشان در جواب فرمودند:
»زیرا خداوند او را از نور عظمت خود آفرید. وقتی نور او درخشید آسمان ها و زمین روشن شد و فرشته ها گفتند: ای خدای ما! این نور چیست؟

خداوند به آنها وحی کرد: این نوری از نور من است که در آسمان ها ساکن کردم و آن را از عظمتم آفریدم و از صلب یکی از پیامبرانم خارج می کنم و بر همه پیامبرانم برتری می بخشم و از این نور، امامانی پدید می آورم که امر مرا برپا سازند و مردم را به حقانیت من هدایت کنند و آنها را بعد از پایان وحی جانشینان خود در روی زمین قرار می دهم.»۱

درباره درخشندگی فاطمه علیها السّلام برای امیرالمؤمنین علیه السّلام و فرشته ها و مردم، در دنیا و آخرت روایاتی وارد شده است که به چند مورد اشاره می کنیم:

ابن عماره از پدرش نقل می کند که از امام صادق علیه السّلام پرسیدم: چرا فاطمه، زهرا نامیده شد؟ و او فرمود: «زیرا وقتی در محراب خود می ایستاد نور او برای اهل آسمان می درخشید همان گونه که نور ستاره ها برای اهل زمین می درخشید.»۲

همچنین ابوهاشم عسکری گوید: از امام حسن عسکری علیه السّلام پرسیدم: چرا فاطمه، زهرا نامیده شد؟ امام علیه السّلام در جواب فرمود: «زیرا چهره او در اول روز همانند خورشید می درخشید و به هنگام ظهر مانند ماه نورانی و به وقت غروب چون ستاره ای فروزنده برای امیرالمؤمنین نورافشانی می کرد.»۳

راوی گوید: از امام صادق علیه السّلام پرسیدم: چرا فاطمه، زهرا نامیده شد؟

حضرت فرمود: «زیرا او گنبدی از یاقوت سرخ در بهشت دارد که ارتفاع آن به اندازه یک سال حرکت است و به قدرت الهی در آسمان قرار دارد بدون اینکه بر ستونی قرار داشته و یا از بالا به جایی متصل شده باشد. دارای هزار درب است که بر هر یک هزار فرشته جای دارد. همه اهل بهشت آن را مشاهده می کنند همان گونه که شما یک ستاره درخشان را می بینید. اهل بهشت آن را می بینند و می گویند: «این گنبد درخشان از فاطمه علیها السّلام است.»۴