عقیق: «معز الدوله احمدبن بويه ديلمي» از بنيانگذاران سلسله آل بويه
در سال ۳۵۶
هجري قمري در گذشت. وي در مدت ۲۲ سال حكومت به مقام امير
الاُمراي بغداد دست يافت و در دوران حكومتش بر ديوار مساجد و امارات مهم بغداد
عباراتي در مذمت ظالمين نسبت به خاندان رسول اكرم(ص) نوشت. در زمان وي و ديگر
حاكمان شيعه اين خاندان، شيعيان از آسايشي نسبي بهرمند شدند.
آل بويه از حدود سال ۳۲۰ تا سال ۴۴۸ هجري قدرت را در دست داشتند
و پس از تسلط بر بغداد در صدد ترويج مذهب تشيع بر آمدند. از اين رو در برپايي
مراسم عزاداري سالار شهيدان امام حسين (ع) در ماه محرم الحرام و همچنين عيد غدير
توجه خاصي مبذول داشتند. عاقبت بر اثر بروز اختلاف ميان وارثين آل بويه موجبات ضعف
و تجزيه اين دولت فراهم آمد و حكومت آن‌ها در ري به دست غزنويان و در بغداد توسط
سلاجقه منقرض گشت.
دولت شيعي آل بويه كه با همكاري سه برادر از نسل بويه در
بغداد تشكيل شد، به عنوان يكي از پرافتخارترين دولت‌هاي شيعي در تاريخ تشيع به
شمار مي‌آيد.
منبع:حج
211008
