۲۷ آذر ۱۴۰۳ ۱۶ جمادی الثانی ۱۴۴۶ - ۱۷ : ۱۵
عقیق:حقیقتاً کسانی که به این درجه از ایمان و باور قلبی رسیده اند که خداوند متعال در کنار بندگان خود وجود دارد و بندگان را رها ننموده و او کمک کار و روزی رسان بندگان خود است به آرامش و اطمینان خاطر دست یافته اند از این رو خداوند متعال به بندگان خود میفرماید: وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ مِنْ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَ إِیاهُم؛ و فرزندانتان را از (ترس) فقر، نكشید! ما شما و آنها را روزی میدهیم. [1]
پنج اصل درباره رزق و روزی1- مقدر بودن رزق و روزی:
وَ ما مِنْ دَابَّه فِی الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَی اللَّهِ رِزْقُها وَ یعْلَمُ مُسْتَقَرَّها وَ مُسْتَوْدَعَها كُلٌّ فی كِتابٍ مُبینٍ؛ هیچ جنبنده ای در زمین نیست مگر اینكه روزی او بر خداست! او قرارگاه و محل نقل و انتقالش را میداند همه اینها در كتاب آشكاری ثبت است! [در لوح محفو1 در كتاب علم خدا] [2]
2- روزی قابل افزایش و کاهش است
أَوَ لَمْ یعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یشاءُ وَ یقْدِرُ إِنَّ فی ذلِكَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یومِنُونَ؛ آیا آنها ندانستند كه خداوند روزی را برای هر كس بخواهد گسترده یا تنگ میسازد؟! در این، آیات و نشانه هایی است برای گروهی كه ایمان می آورند[3]
3- افزایش نیافتن روزی با حرص
در احادیث اسلامی تعبیرات جالبی در این زمینه دیده می شود.
در حدیثی از رسول خدا(ص) می خوانیم: اِنَّ الرِّزْقَ لایَجُرُّهُ حِرْصُ حَرِیْص، وَ لایَصْرِفُهُ کُرْهُ کارِه؛ روزی از سوی خداوند مقدر شده، نه حرص حریص آن را جلب می کند، و نه اکراه افراد آن را منع می نماید. [4]
در حدیث دیگری از امام صادق(ع) در پاسخ کسی که تقاضای موعظه کرده بود، فرمود: وَ اِنْ کانَ الرِّزْقُ مَقْسُوماً فَالْحِرْصُ لِماذا؟؛ هرگاه رزق قسمت شده است حرص برای چیست...؟ [5]
4- روزی مقدر از راه حلال
یا أَیهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِی الْأَرْضِ حَلالاً طَیبا؛ ای مردم! از آنچه در زمین است، حلال و پاكیزه بخورید. [6]
5- کاهش روزی با سوء تدبیر
امام علی(ع) فرمودند: القَلیلُ مَعَ التَّدبیرِ أبقی مِنَ الكَثیرِ مَعَ التَّبذیرِ؛ مال اندك با برنامه ریزی، پایدارتر از مال فراوانی است كه ریخت و پاش شود. [7]
و یا در جای دیگر میفرمایند: صَلاحُ العَیشِ التَّدبیرُ؛ سامان بخشِ گذرانِ زندگی، برنامه ریزی است. [8]
پی نوشت ها:
[1] سوره انعام آیه 151
[2] سوره هود آیه 6
[3] سوره زمر آیه 52
[4] نور الثقلین جلد 5، صفحه 126
[5] همان
[6] سوره بقره آیه 168
[7] غرر الحكم: 8079
[8] غرر الحكم: 8082
منبع:جام
211008