یکی از بهترین نوشته ها در رد بهائیت

عقیق:با ظهور فرقه ضاله بابیت (1235 ـ 1266ق) و به تبع آن مولود نامشروع اش، فرقه ضاله بهائیت، برخی از عامه مردم به علل مختلف چون ادعاهای اولیه آنان، مثل ادعای یاری امام عصر(عج) با عنوان باب و واسطه آن حضرت، برداشتن احکام حرام، استناد به ظاهر برخی از آیات و روایات و استضعاف فکری، فریب مدعیات آنان را خورده و به آئین باطلشان روی آوردند.

کتاب «حق المبین» اثر مرحوم آیت‌‌الله احمد‌بن محمد على‌ بن محمدکاظم شاهرودى، یکى از بهترین و مفصل‌ترین رد‏یه‌هایى است که علیه این فرقه ضاله نگاشته شده است. شبهات مخالفان در عصر مؤلف ـ که تاکنون نیز به‌ شدت تبلیغ و ترویج مى ‏ شود ـ عمدتاً از سوى فرقة منحرف بابى و بهائى بوده است.

مؤلف ابتدا در اثبات نبوت و خاتمیت پیامبر اسلام(ص) و نقد بهائیت کتاب راهنماى دین را نوشت. سپس با مشاهده سه کتاب: ایقان حسینعلى نوری، الفرائد از ابوالفضل گلپایگانى و کتاب دلائل العرفان حیدر على اصفهانى ـ که به تبلیغ و اثبات فرقة منحرفه بهائیت، آن هم با تمسک به قرآن کریم و روایات پرداخته بودند ـ تصمیم مى ‏گیرد با نوشتن کتاب مستقل و جامعى، سستى کتب مزبور را نشان دهد، از این رو کتاب حق المبین را به رشته تحریر درآورد. «حق المبین» نخستین‌بار در سال 1334ق. در تهران منتشر شد.

مرحوم آیت‌الله‏ شاهرودى از جهت روش مطالعاتى، اندیشور و محققى جامع است که در علوم مختلف چون تفسیر، فقه، اصول، حدیث، تاریخ، فلسفه، عرفان و ادبیات صاحب نظر و دیدگاه مى ‏باشد و در تحقیق و پژوهش خصوصاً در این کتاب از علوم مذکور نهایت استفاده را کرده و مى ‏توان مدعى شد که علت یا یکى از علل عمق پژوهش ایشان، تخصص در علوم مزبور بوده است.

وى برخلاف برخى محققان از علوم عقلى مثل فلسفه و عرفان در اثبات مدعاى خود یا نقد فرضیه رقیب استفاده نمود، لذا از آنجا که در کتب فرقه ضاله گاه به گفته‏ هاى فلاسفه، عرفا و صوفیان استناد شده در صفحات متعدد خواننده را به آثار محى الدین عربى مانند فتوحات، فصوص و شرح آن، آثار صدرا چون اسفار و آثار فیض کاشانى نظیر: عین الیقین، حق الیقین والکلمات المکنونهًْ ارجاع مى ‏دهد.

وى همچنین با احاطه ‏اى که بر عرفان دارد، به نقد متقن و جامع بنیان فرقه منحرف بابیت و بهائیت در توصیف ادعاى على ‏محمد شیرازى و حسینعلى نورى بر مظهریت الهى و وحدت مظاهر مى‏ پردازد.

این اثر از یک مقدمه، سه مقاله و یک خاتمه ترکیب یافته است: در مقاله اول به اثبات زنده بودن مهدى موعود(عج) از طریق استناد به 300 فقره اخبار، زیارات و ادعیه پرداخته است. در مقاله دوم تعارض ادعاهاى بابیت و بهائیت با اصل خاتمیت

تبیین شده و مؤلف با آیات و روایات مختلف به تقریر و اثبات اصل خاتمیت و نقد شبهات فرقه ضاله پرداخته است. نویسنده در مقاله سوم نخست اصول و عقاید ادعایی فرقه ضاله بابیت و بهائیت (انکار اعجاز، کتاب، استقامت، معجزه، ادعاى ظهور و مظهریت الهى، التزام به عدم تحریف تورات و انجیل) را تبیین کرده، آنگاه با ادله متقن عقلى و نقلى به نقد اصول ادعائى پرداخته و آنها را مورد جرح و کالبدشکافى قرار داده است.

خاتمه کتاب نیز مشتمل بر شش فراز است: 1. نقد تطبیق ظهور نجمین بر احسائى و رشتى، 2. معارضه با باب و بهاء، 3. اعتقاد اهل سنت به مهدى موعود، 4. امراض مزمنه بابیان، 5. ادله بابیه و مبانى فاسد آن، 6. نصیحت مرتدان.

منبع:مهر

211008