فضیلت تلاوت دو سوره از قرآن کریم

عقیق: در این مطلب به فضیلت های قرائت دو سوره از قرآن کریم اشاره خواهیم کرد:

فضیلت تلاوت سوره مبارکه حمد:

*پیامبر گرامی اسلام فرمود: فضیلت سوره حمد مانند فضیلت حاملان عرش است، هر کس آن را قرائت کند، ثوابی مانند ثواب حاملان عرش به او داده می شود.(مستدرک الوسائل ج 4 ص330)

*رسول خدا(ص)فرمود: هرکس سوره حمد را قرائت کند خداوند به عدد خواندن تمام کتابهایی که از آسمان نازل شده به او ثواب و پاداش عنایت می فرماید).الاختصاص ص39)

*ابن عباس از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده است که: سوره حمد دو سوم قرآن کریم است. (مستدرک الوسائل ج 4 ص331)

*در روایتی رسول خدا(ص) آمده است: اگر سوره حمد را در یک کفه ی میزان و باقی سوره های قرآن را در کفه ی دیگر قرار دهند، سوره «حمد» هفت برابر سنگین تر است. ((مستدرک الوسائل ج 4 ص(330

فضیلت تلاوت سوره مبارکه انسان

در فضیلت تلاوت این سور مباركه چند روایت نقل شده است كه به ذكر سه مورد اكتفا می شود:

(الف در حدیثی از پیامبر اكرم(ص) آمده است: «مَنْ قَرَأَ سُورَةَ هَلْ أَتَى كَانَ جَزَاۆُهُ عَلَى اللَّهِ جَنَّةً وَ حَرِیراً وَ مَنْ اَدْمَنَ قِرَاءَتَهَا قَوِیَتْ نَفْسَهُ الضَّعِیْفَةُ وَ...؛(1) كسی كه سوره «هَلْ اَتَی» را بخواند، پاداش او بر خدای سبحان بهشت و لباسهای بهشتی است و كسی كه به قرائت آن مداومت كند، نفس ضعیف او تقویت می شود«.

ب) از امام باقر(ع) روایت شده است: «كسی كه سورة «هَلْ اَتَی» را در هر صبح پنجشنبه تلاوت كند، علاوه بر اینكه خدای رحمان چندین حور العین بر او تزویج می نماید، در قیامت نیز با پیامبر اكرم(ص) خواهد بود.»(2)

ج) شخصی به نام «علی بن عمر بن عطار» می گوید: روز سه شنبه محضر امام هادی(ع) شرفیاب شدم، حضرت فرمود: دیروز تو را ندیدم؟ عرض كردم: نخواستم روز دوشنبه مسافرت كنم. امام(ع) فرمود: «یَا عَلِیُّ مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَقِیَهُ اللَّهُ شَرَّ یَوْمِ الْإِثْنَیْنِ فَلْیَقْرَأْ فِی أَوَّلِ رَكْعَةٍ مِنْ صَلَاةِ الْغَدَاةِ «هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ»، ثُمَّ قَرَأَ أَبُوالْحَسَنِ علیه السلام: «فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِكَ الْیَوْمِ وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُوراً»؛ ای علی! هر كه بخواهد كه خدا او را از خطر روز دوشنبه نگه دارد، در ركعت اول نماز صبح سوره «هَلْ اَتَی» بخواند، سپس امام(ع) برای تأیید مطلب، آیه یازدهم همان سوره را قرائت كرد(3).«

البته منظور از «ذلك الیوم» در آیه مذكور، روز قیامت است و تطبیق آن به روز دوشنبه نوعی جَرْی و تأویل می باشد.

پی نوشت ها:

1) البرهان، سید هاشم بحرانی، ج‏‏5، ص‏543، ح 2؛ نور الثقلین، عروسی حویزی، ج‏‏5، ص‏467، ح 3؛ مجمع البیان، طبرسی، ج‏‏10، ص‏608.

2) البرهان، سید هاشم بحرانی، ج‏‏5، ص‏543، ح 1؛ نور الثقلین، عروسی حویزی، ج‏‏5، ص‏467، ح 1 و 2؛ مجمع البیان، طبرسی، ج‏‏10، ص‏608.

3) نور الثقلین، عروسی حویزی، ج‏‏5، ص‏467، ح 4، و ص‏480، ح 42.

منبع:تبیان