۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۴ : ۱۴
انتظار
«فرج» یعنی، انتظار حاکمیت قرآن و اسلام. شما به آنچه فعلاً جهان در آن
قرار دارد، قانع نیستید. حتی به همین پیشرفتی هم که با انقلاب اسلامی به
دست آوردید، قانع نیستید. می خواهید باز هم به حاکمیت قرآن و اسلام، نزدیک
تر بشوید. این انتظار «فرج» است. انتظار فرج، یعنی، انتظار گشایش از کار
انسانیت.
امروز کار انسانیت، در گِره های سخت، پیچیده و گِره خورده است.
امروز
فرهنگ مادی، به زور به انسان ها تحمیل شده است؛ این یک گِره است. امروز در
سطح دنیا، تبعیض انسان ها را می آزارد؛ این گِره بزرگی است.
امروز
ذهنیتِ غلط مردم دنیا را به آن جا رسانده است که فریاد عدالت خواه یک ملت
انقلابی، در میان عبرده های مستانه قدرت گرایان و قدرتمندان گم می شود؛ این
یک گِره است.
امروز مستضعفان آفریقا و آمریکای لاتین، میلیون ها انسان
گرسنه آسیا و آسیای دور، میلیون ها انسان رنگین پوستی که از ستم تبعیض
نژادی رنج می برند؛ چشم امیدشان به یک فریادرس و نجات بخش است و قدرت های
بزرگ نمی گذارند، ندای این نجات بخش به گوش آن ها برسد؛ این یک گِره است.
فرج؛
یعنی، باز شدن این گِره ها. دید را وسیع کنیم؛ به داخل خانه خودمان و
زندگی معمولی خودمان محدود نشویم. در سطح دنیا «انسانیت» فرج می طلبد؛ اما
راه «فرج» را نمی داند. شما ملت انقلابی مسلمان، باید با حرکت منظم خود در
تداوم انقلاب اسلامی، به فرج جهانی انسانیت نزدیک بشوید و شما باید به سوی
ظهور مهدی موعود (عج) و انقلاب نهایی اسلامی بشریت- که سطح عالم را خواهد
گرفت و همه این گِره ها را باز خواهد کرد- قدم به قدم، خودتان نزدیک بشوید و
بشریت را نزدیک کنید. انتظار «فرج» این است.
«انتظار»
ظهور امام زمان (عج)، به معنای انتظار برای پر شدن جهان از عدل و داد و
عدالت برای همه انسان ها [و] انتظار رفع ظلم از صحنه زندگی بشر و انتظار
فرا رسیدن دنیایی برتر از لحاظ معنوی و مادی است.
«انتظار» به معنای
اشتیاق انسان، برای دسترسی به وضعی برتر و بالاتر است و این حالتی است که
بشر همیشه باید در خود حفظ کند و پیوسته در حال انتظار فرج الهی باشد.
گشایش ابواب رحمت و معرفت و سرازیر شدن سرچشمه های معرفت بر دل انسان، یکی از عمومی ترین نمونه های انتظار فرج است.
انتظار ظهور، اشتیاق انسان های صالح برای گسترش عدالت است.
انتظار؛
یعنی، دل سرشار از امید بودن نسبت به پایان راه زندگی بشر؛ ممکن است کسانی
آن دوران را نبینند و نتوانند درک کنند (فاصله هست)؛ اما بلاشک آن دوران
وجود دارد.
انتظار فرج و اعتقاد به مهدویت علاوه بر ابعاد منطقی، فکری و
استدلالی بسیار بارز- آن دارای جنبه های عاطفی، معنوی و ایمانی عمیق و
بسیار مهمی است و امید ناشی از ایمان و اعتقاد به وجود منجی، همواره سرمایه
عظیم حرکت های بزرگ در جوامع اسلامی و شیعی شده است.
قانع نشدن به وضع موجود و تلاش فزاینده و مستمر در انجام اعمال نیک و خیر، یک بُعد از انتظار است.
امید
به آینده ای روشن- که در آن سراسر زندگی بشر را تفکر الهی فرا خواهد گرفت-
بُعد دیگر انتظار است. ملت منتظر ایران، با تکیه بر امید به پیشرفت و
موفقیت، دست به اقدام، تلاش و انقلاب زد و پیروز شد؛ لذا مردم ما باید روح
«انتظار» را به تمام معنا در زندگی خود زنده کنند.
پی نوشت ها:
1- (بحارالانوار، ج52: 122.)
2- (موعود امم: 173، 176.)
3- (مرتضی نایینی، امام زمان (عج) در نگاه مقام معظم رهبری، نشریه انتظار موعود، 1380.)
4-( روزنامه کیهان، مورخه 12/12/1369؛ 8/10/1375.)
5- (خطبه ی نماز جمعه 29/3/1360.)
6-( سخنرانی قم 30/11/1370.)
منبع: قدس آنلاین
211008