راه رهایی از پشیمانی و پریشانی در زندگی

عقیق: حجت‌الاسلام‌والمسلمین احمد لقمانی شب گذشته طی سخنانی در حرم مطهر بانوی کرامت اظهار داشت: یکی از موضوعات مهم برای ما و مخصوصاً نسل جوان، نوع زندگی است چرا که عده‌ای در زندگی دچار پشیمانی و پریشانی هستند و دچار لغزش و ریزش شده‌اند.

وی گفت: پریشانی نسبت به آینده و پشیمانی نسبت به گذشته عوامل مختلفی دارد و باعث می‌شود انسان نتواند مسیر درست را طی نماید.

لقمانی افزود: حرص و حسرت و حسادت در دل بعضی انسان‌ها شعله‌ور می‌شود درحالی‌که اصل این است که انسان از داشته‌هایش استفاده ببرد.

استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد: حضرت علی علیه‌السلام می فرماید کسی که زندگی خود را آراسته به حکمت نماید هیچ لذتی را در زندگی از دست نخواهند داد.

وی تأکید کرد: طلاق‌های عاطفی، ارتباطات سرد خانوادگی، گسست بین نسل‌ها، عدم ارتباط صحیح بین فرزندان و والدین و… همگی نشان‌دهنده عقب‌گرد در زندگی است.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت یادآور شد: زندگی در اصل رهاورد ذهن انسان است به همین خاطر باید ذهن انسان اصلاح شود چرا که ذهن در حقیقت محل کاشت است و باید از رشد علف‌های هرز در این ذهن جلوگیری شود.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین لقمانی در ادامه گفت: تکاثر، تفاخر و… همگی باعث می‌شود انسان بیشتر دچار پریشانی شود درحالی‌که زندگی باید در درون شکل بگیرد.

وی افزود: انسان وقتی در خدمت اشیا قرار بگیرد دچار اضمحلال خواهد شد چراکه قرار بود انسان به انسانیت خود عشق بورزد نه اینکه آهن پرست شود.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین لقمانی تأکید کرد: سرمایه‌گذاری در جسم کاری ناپسند است درحالی‌که باید به جان و روح خود ارزش قائل شویم و خود را از اسیری تعلقات دنیوی رها کنیم.

وی خاطرنشان کرد: انسان وقتی جوان است شاید بتواند از لذات ظاهری دنیا استفاده ببرد، اما وقتی که کهن‌سال شود دیگر نمی‌تواند از لذات دنیا بهره ببرد به همین خاطر دچار پریشانی خواهد شد.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت یادآور شد: کم‌خوابی، کم‌خوری، بیداری سحرگاهان، خلوت با خداوند و… نشاط واقعی به همراه دارد و انسان می‌تواند با مراقبت نفس از پریشانی و پشیمانی جلوگیری نماید.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین لقمانی افزود: ذکر حقیقی خداوند در همه حال باعث می‌شود انسان نه پریشان و نه پشیمان شود درحالی‌که عده‌ای سبک غربی را در پیش گرفته‌اند.

سخنران حرم مطهر بانوی کرامت در پایان گفت: عده‌ای بالای سر قبر اموات خود به‌جای گفتن ذکر خدا و قرائت قرآن، شروع به نواختن موسیقی می‌کنند که نشان‌دهنده افول و سقوط این گونه افراد و عدم شناختشان نسبت به ماهیت این دنیا است.