تصویر نویافته از بهشت بقیع ۴ ماه قبل از تخریب

عقیق: حدود یک قرن پیش خبرگزاری برلن آلمان اعلام کرد که وهابی‌ها شهر مدینه را گلوله باران کرده‌ و به مسجدی که متعلق به پیامبر است، آسیب زدند. این خبر به همه جا رسید، تمامی کشورهای مسلمان نگران این حوادث بودند. در این بین مسلمانان هند جزء اولین کشورهایی بودند که نمایندگان خود را برای بررسی واقعیت ماجرا عازم سرزمین حجاز کردند.انجمن خلافت یا جنبش خلافت که در سال ۱۹۱۸ میلادی در هند تشکیل و هدف از تاسیس خود را همبستگی بین هندوها و مسلمانان معرفی کرده بود، نمایندگان خود را در چند نوبت به حجاز رهسپار کرد. اعضای اعزامی این انجمن سید سلیمان ندوی، مولانا محمد عرفان، مولانا ظفر علی خان، سید خورشید حسن، مولانا عبدالماجد و یوسف قریشی بودند.

هدف این گروه برای سفر به حجاز بررسی آخرین اخبار مربوط به تخریب آثار اسلامی و وضعیت سرزمین‌های مقدس مکه و مدینه بود که نتایج آن در کتابی با عنوان مسئله حجاز، راپورت وفد خلافت سال ۱۹۲۶ به وسیله سید سلیمان ندوی، شوکت علی، محمد علی جوهر و شعیب قریشی تنظیم و منتشر شد. اعضای گروه انجمن خلافت توانستند سلطان وقت در عربستان عبد‌العزیز بن عبد الرحمن فیصل را ملاقات و جلسات متعددی را برای پیگیری مسائل مرتبط برگزار کنند.

 

اعضای انجمن فقط در طی یک نامه ۸۹ سوال از شخص پادشاه می‌پرسند و از او می‌خواهند که تمام سوالات را به درستی و به صورت کامل پاسخ دهد. متن سوالات به صورت بازخواست و دقیق تنظیم شده و بیشتر مسائل رخ داده درباره تخریب امکان زیارتی را در برمی‌گرفت.‌ اما عبدالعزیز با ارائه یک سری مطالب کلی از ارائه پاسخ سرباز زد و در نهایتا اعضای انجمن را به جرم اینکه آنها به سلامت و امنیت کشور صدمه می‌زنند و در حال فتنه و اخلال در عربستان هستند، اخراج کرد.اعضای انجمن خلافت به مصر سفر کرده و در آنجا دست به افشاگری زدند، در بین این گروه یک پزشک هندی به نام شعیب قریشی قرار داشت که به عنوان منشی وظیفه ثبت و ضبط وقایع را بر عهده داشت. شعیب قریشی در بین سال‌های ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۳ به عنوان ماموریت به عثمانی (ترکیه) سفر کرد تا بتواند به همراه دیگر همراهان خود که از هند عازم شده بودند، مجروحان جنگ بالکان را مداوا کنند.

 

 

در آن ایام ترک‌های عثمانی در حال جنگ در بالکان بودند. شعیب بعدها دختر مولانا محمد علی جوهر به نام گلنار را به همسری گرفت و در زمان سفر به حجاز با پدر همسر خود همراه بود. شعیب قریشی علاوه بر پزشکی به عنوان سردبیر نشریه هند جوان نیز به فعالیت مشغول بود و در آن ایام با گاندی آشنا شد.شعیب در زمان سفر به حجاز توانست تعدادی عکس را تهیه کند که این عکس‌ها بسیار با اهمیت و تاریخی هستند. او تصاویری از بناهای تاریخی و اسلامی را که به عنوان میراث مشترک تمام مسلمانان شناخته می شود عکاسی و با هنرمندی تمام تلاش کرد از یک مکان دو تصویر تهیه کند. یک عکس قبل از تخریب و یک عکس بعد از تخریب و این خود بیانگر این موضوع است که شعیب قریشی حداقل دو بار به حجاز سفر کرده است و زحمت و خطرات این سفر در زمان تسلط وهابیون به جان خریده و توانسته تصاویر بسیار مهم و تاریخی تهیه کند.

گروه مردمی بهشت بقیع و میز پژوهش تاریخ عکاسی این گروه توانست نسخه‌ای از این کتاب را در انستیتو مطالعات اسلامی دانشگاه مک گیل مونترال کانادا به دست آورد. در صفحه ۸۰ این کتاب تصویری منحصر بفرد، تاریخی و مهم از مزار اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله مورد شناسایی قرار گرفت. این سند نویافته به عنوان آخرین عکس حرم بقیع شریف شناخته می‌شود که تاریخ آن مربوط به دسامبر ۱۹۲۵ میلادی است.

 

 

این عکس از آن جهت اهمیت دارد که حدود چهار ماه بعد یعنی در تاریخ ۲۱ آوریل ۱۹۲۶ میلادی (هشتم شوال ۱۳۴۴ قمری) قبرستان شریف بقیع و حرم مطهر چهار امام همام علیهم السلام توسط وهابی‌ها تخریب و با خاک یکسان می‌شود و این تصویر آخرین عکس موجود از این مکان است.در پایین این عکس نوشته‌ای به شکل امضا و به صورت D.B.NEROY قرار دارد که به نظر می‌رسد مربوط به یک شرکت هندی در امر چاپ و همچنین امور سینمایی بوده که چاپ این تصاویر توسط آن شرکت انجام شده است.