۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۱ : ۲۳
عقیق: حاج علی انسانی مداح اهل بیت(ع) و شاعر آئینی دیروز جمعه ۲۳ تیرماه پیش از خطبههای نماز جمعه تهران به شعرخوانی پرداخت. او در این مراسم ابتدا این شعر را در وصف واقعه مباهله خواند:
روز بروز آشتی پایدار بود
مردی به عزم جزم چو کوه استوار بود
مثل بهار بود و طراوتتبار بود
خورشید دین، ستاره دنبالهدار بود
این عبد با حمایت اللهاش آمده
یک کعبه چار رکن به همراهش آمده
شاعر نیامدست که دیوان بیاورد
ساحر نبوده است که ثعبان بیاورد
او میرسد که روح دهد جان بیاورد
بهر کویر سوخته باران بیاورد
زین مرد اسوه حق ز رسل خوبتر نداشت
او اعظم است و اسقف اعظم خبر نداشت
آمد کسی که چشم فضائل به راه اوست
لبریز از فروغ هدایت نگاه اوست
گویی که آسمان و زمین در پناه اوست
یوسف در آرزوی افتادن به چاه اوست
میآید و عصاره هستی به همرهش
شاید مسیح چهره بساید به درگهش
اسلام نیست دین تجاوز، مقاتله
قانون دوستی است، نه جنگ و مقابله
نجرانیان به هوش که طی شد مجادله
راهی دگر نمانده ما و شما و مباهله
تکلیف روشن است که آئین آینه است
ناقوس رفته، نوبت تکبیر و مأذنه است
عیسی نظارهگر شده از چرخ چهارمین
اِستاده در قفای نبی خیل مرسلین
باشد گواه عاشق ساده در آستین
با چهار یار آمده، آن یار راستین
شاعر شده خدا و مخمس سروده است
شعر دفاع نور و مقدس سروده است
عالم تمام پیکر و این پنج تن سر است
بر هفت چرخ و شش جهت این پنج محورند
این پنج هر یکی به جهانی برابر است
گفتم برابرند غلط بود، برترند
شوی، دو پور و مادر سادات آمدند
خم خانههای پیر خرابات آمدند
بوحارسا برو ز مسیحا سوال کن
تورات را گشا و ز موسی سوال کن
معنای لفظ انفسنا را سوال کن
این کیست در کنار نبی، ها سوال کن
او حیدر است و نفس نفیس نبی است
من رحمتم به عالم و باران من علی است
من سفرهدارم و نمک خوان من علی است
شاعر نِیم ولی همه دیوان من علی است
جانان من خداست ولی جان من علی است
ولی جان من علی است
او در ادامه به شعرخوانی در مدح امیرالمومنین(ع) پرداخت و در پایان ذکر «حیدر حیدر» به نمازگزاران تهرانی داد.
صوت این شعرخوانی را بشنوید: