عقیق: شهید مطهری در سال‌های قبل از انقلاب در گفتاری به اهمیت وجود افراد ضد اسلام اشاره کرد و گفت: من بارها در نوشته‌هایم بیان کردم، سخن گفتن و تشکیک در اسلام و اقدام علیه آن نه تنها مرا متأثر نمی‌کند بلکه مرا خوشحال هم می‌کند! این خوشحالی از آنجایی است که سخن‌پراکنی ضداسلام موجب نمایان شدن آن می‌شود. ناراحتی شنیدن سخن علیه اسلام زمانی به وجود می‌آید که علمای اسلام آنقدر بی‌روح و مرده باشند که در مقام پاسخ‌گویی به آنان واکنش نشان ندهند.
این دانشمند علوم دینی تصریح می‌کند: در سی چهل سال گذشته وضعیت چنین بوده است، کسروی علیه تشیع و اسلام کتاب می‌نوشت و توده‌ای‌ها هم اساس اسلام را زیر سؤال می‌بردند، افرادی هم به نام ملیت ایرانی ضداسلام اقدام می‌کردند.
وی افزود: این افراد ناخواسته خدمت بزرگی به اسلام کردند، چرا که سخن گفتن آنان ضداسلام، موجب شد دست علمای دین روی کاغذ برود و پاسخ آن‌ها را بدهند. وقتی غبار ابهام و شبهه که سالیان سال تلنبار شده بود و روی حقایق نشسته است علما وارد در صحنه شدند و به خوبی این ابهامات را پاسخ گفتند.
در ادامه صوت شهید مطهری در این مورد را می‌شنوید.
