عقیق: یکی از طلاب علوم دینی که مورد اعتماد است نقل می کند :

در یک ماه رمضان به خاطر بیداری در شب قدر بعد از طلوع آفتاب خواستم کمی استراحت کنم . ناگهان در عالم مکاشفه منظره ای را دیدم که تمام وجودم منقلب شد ، من خواب نمی دیدم ، دقیقاً متوجه بودم که نه خوابم و نه بیدار ، در همان حال چشمی را در هاله ای از نور دیدم که اشک از آن جاری بود . انگار آن چشم ، چشم تمام عالم بود ، همین طور که من هم با دیدن قطرات اشکی که از آن چشم می ریخت دلم شکسته بود پرسیدم خدایا این چشم کیست که این چنین گریان است ؟

در همان حال به من گفته شد : این چشم حضرت زهرا(س) است که در مصائب فرزندش حضرت حجت بن الحسن العسکری(عج) گریان است . اینجا من هم شروع کردن به گریه کردن و نزدیک بود جان از بدنم خارج شود که فوراً به حالت عادی برگشتم و شاید اگر لحظه ای دیگر آن منظره سوزناک را می دیدم قالب تهی می کردم .

پی نوشت:

(کتاب خاطرات ماه خدا / محمد یوسفی / ص ۴۱)

منبع:صاحبنا

211008