۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۸ : ۰۶
تعین سرنوشت حاج احمد در فضای مجازی!
مطلبی منتشر شد که خوانندگان آن برداشت کردند خبر آمدن پیکر چهار اسیر ما را در لبنان نوید می دهد. مطلبی که بیشتر به یک دل نوشته شباهت داشت اما بسیاری از رسانه ها برداشت خود را خبری کردند و برای اینکه هم سودی از انتشار آن ببرند و هم درصورت تکذیب برایشان گران تمام نشود تیتر را سوالی تنظیم کردند. مثلا: «آیا پیکر حاج احمد همین روزها برخواهد گشت؟»
عقیق:زهرا بختیاری؛ بازهم 13 تیر سالروز ربوده شدن حاج احمد متوسلیان فرا رسید و بازهم بچه های خودبالا پندار کدهای خود را درست در سالگرد حاج احمد و سه همراهش رو کردند. اطلاعاتی که فقط در چنین روزی به دست این افراد می رسد و انگار می کنی برایشان بازی احساسات مردم و خصوصا خانواده این چهارتن شده تفریح و هیجان، اگر نگوییم سودجویی و اسم درآوردن در سرا.
در 38 سال گذشته یعنی از 13 تیر سال 61 که آن واقعه تلخ در لبنان توسط فالانژیست ها رخ داد، سالی نبوده که درست در همین ایام عده ای فریاد برآورند که خبر جدیدی از حاج احمد بهشان رسیده که به زودی منتشر می کنند. اما زهی خیال باطل.
سال 95 بود که حسن بیگی نماینده وقت مجلس اعلام کرد: «جمهوری اسلامی ایران همواره به دنبال این است که تحت هر شرایطی حاج احمد متوسلیان را آزاد کند؛ دلیل آن هم این است که برخی از زندانیانی که از بند زندانهای رژیم اشغالگر قدس آزاد شدند، ایشان را در سالیان و حتی دو سال گذشته "زنده" دیده اند.»
همچنین در تابستان همین سال بود که سردار دهقان یکی از فرماندهان ارشد نظامی که سمتی هم در کابینه دولت داشت عنوان کرد: «سردار احمد متوسلیان و ۳ دیپلمات دیگر ایرانی زنده و در اسارت رژیم صهیونیستی هستند.»
همزمان با این صحبت یکی دیگر از فرماندهان ارشد نظامی در سالهای جنگ نیز پستی در صفحه اینستاگرامش زد و در آن وعده داد به زودی خبرهای خوشی از این سردار شجاع و دلیر خواهد رسید.
این ها فقط چند نمونه از حرف ها و حدیث هایی بود که در جامعه منتشر شد بدون اینکه در نظر گرفته شود این سراب امید چه می تواند با خانواده و دوستان این افراد بکند.
خبرهای خوشی که هیچ وقت هم داده نشد و کسی هم نبود جلوی اینگونه شایعه پراکنی ها را بگیرد. حدود سال 87 بود که سمیر جعجع فرمانده وقت فالانژهای لبنانی که سیاستمداری نزدیک به سعودی‌ها بود در یک مصاحبه گفت:«دیپلمات‌های ایرانی در ایست البرباره ربوده شدند و این افراد بعدا در مکانی که از آن اطلاعی ندارم، کشته شده‌اند». در میان همه این خبرهای احتمالی کسی نیامد مدرکی ارائه دهد بر نقض اخبار جعجع.
مدرک و اثبات ادعا، تمام این سالها قسمت مهم پازل اخبار پیرامون حاج احمد و همراهانش است. کسی می آید و حرفی می زند و می رود. گاهی هم می پرسی چرا؟ می گویند: می خواهیم نام حاج احمد را زنده نگه داریم.
از رده برخی مسئولین که پایین تر بیاییم، الی ماشاءالله فراوانند افراد مطلعی در فضای مجازی که مرد در سایه بوده و از اکثر اخبار پشت پرده! باخبرند. همان اخباری که بعضا خود صاحبان خبر هم از آن بی اطلاعند!
امسال نیز مطلبی منتشر شد که خوانندگان آن برداشت کردند خبر آمدن پیکر چهار اسیر ما را در لبنان نوید می دهد. مطلبی که بیشتر به یک دل نوشته شباهت داشت اما بسیاری از رسانه ها برداشت خود را خبری کردند و برای اینکه هم سودی از انتشار آن ببرند و هم درصورت تکذیب برایشان گران تمام نشود تیتر را سوالی تنظیم کردند. مثلا: «آیا پیکر حاج قاسم همین روزها برخواهد گشت؟»
اما حاج احمد مظلوم! هیچ کدام از اینها همه این سالها در هیاهوی نشر مطالبشان به این فکر نکردند که چه بلایی دارند بر سر خانواده های شما می آورند. مادری، فرزندی، برادری، خواهری و همسری که 38 سال است چشم بر در دارد تا خبری از شما برایشان بیاید. آنقدر دلتنگ و گوش به زنگ هستند که هر خبر کوچک و نادرستی هم می تواند دلشان را بلرزاند و امید ببندند که شاید این بار درست باشد.
منبع:فارس
گزارش خطا
