عقیق | پایگاه اطلاع رسانی هیئت ها و محافل مذهبی

کد خبر : ۱۰۹۷۸
تاریخ انتشار : ۱۱ مرداد ۱۳۹۲ - ۱۷:۱۸
سخنرانی و مناجات حجت الاسلام قاسمیان در دانشگاه شریف
حاضر هستید تمام ذخائر دنیا را به شما بدهند، بگویند دیگر در مجالس امام حسین علیه السلام حق نداری پا بگذاری، عوض می کنی؟ می کنی یا نه؟ اگر...

عقیق: مراسم احیاء شب بیست و سوم ماه رمضان در مسجد دانشگاه شریف با سخنرانی حجت الاسلام قاسمیان برگزار شد.


گزیده ای از سخنان حجت الاسلام قاسمیان را می خوانید:

*خدا به کسی که بخواهد حکمت میدهد، « ومن یوتی الحکمة فقد اوتی خیرا کثیرا » و اگر خدا به کسی حکمت بدهد، به او علم کثیر داده است، خدا به او ثروت داده است، ثروت فقط آن نیست که عرض کردم خدمتتان که: همان کسی که می آید نزد امام صادق علیه السلام می گوید من فقیر هستم، می گویند فقیر نیستی، همه اش اصرار میکند، آخر می گوید آقای من اگر نمیخواهی بدهی، خب نده چرا می پیچانی! بعد امام به او می گوید که شما حاضر هستی که تمام این عالم را به تو بدهند دیگر در خانه ما نیایی؟ می گوید نه پس یک چیزی داری که با عالم عوضش نمیکنی.

*یک سوال از خودتان بکنید: حاضر هستید تمام ذخائر دنیا را به شما بدهند، بگویند دیگر در مجالس امام حسین علیه السلام حق نداری پا بگذاری، عوض می کنی؟ می کنی یا نه؟ اگر نه پس معنایش این است یک چیزی داری که با کل ذخائر دنیا حاضر نیستی عوضش بکنی. همه اش نگو که من چیزی ندارم، من فقیرم، من بدبختم، من فلانم و ... . یک چیزهایی داریم که با عالم عوضش نمی کنیم، و آن اینهاست.

*اگر خداوند به کسی حکمت بدهد، خیر کثیر به او داده است، اینها میشود حکمت، علامه طباطبایی حکمت را خلاصه می کند، می گوید اگر علم هایی از این دست در جانش بنشیند، خدا حکمت به او داده است، یعنی علمهایی از این دست که مفصلش در سوره مبارکه اسراء است. اینهم حکمت است که بعدش می بینیم که عقل و مغز و همه اینها گره میخورد به این حکمت.

*«إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ» متقین در جنات عیون اند. اما میدانید چه جنتی نه جنتی که «لهم فیها و یشتهون» که اینها اشتهایی بکنند و خدا بهشان بدهد نه « آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ » اینها منتظرند ببینند خدا چه میدهد بگیرند، خودشان دارای پیشنهاداتی نیستند، این هم برای خودش یک کلاسی دارد، یک کلاس ارتباطی با خدا همین است که، شما شروع بکنید یک عالمه پیشنهاد بدهید به خدا که خداچه کارهایی باید بکند، یک کلاس ارتباطی دیگر با خدا هم کلا « من از درمان و درد و وصف و هجران * پسندم آنچه را جانان پسندد » است. برای همین میگویند که از اعظم دعاها، دعای سحر است. در دعای سحر شما اگر دقت بکنید هیچی از خداوند جز اسماءش را نمی خوانیم، آدم فکر میکند این دعا سر کاری است، این همه خدا را صدا میزنیم، آخرش هم هیچی و تمام شد و رفت، و در روایات خوندیم اگر کسی شروع بکند شکرگزاری خدا، حمد خدا را و بیان صفات جمال و جلال خدا را اینقدر بگوید که خواسته خودش را فراموش کند، آن موقع خدا فوق تصور به او عطا میکند.

*بعضی از دوستان سوال می کنند که ما اراده هایمان ضعیف است چه کار کنیم؟ اراده های دینی مان ضعیف است چه کار کنیم؟ یکی از مشکلات ما این است که ما گاهی ویار یک کاری را می کنیم، مثلا می گویند شب دیگر شروع می کنیم، گفتند مناجات دیگر شروع می کنیم، گفتند نماز دیگر شروع می کنیم، نه، یکی از کلیدهای مهم مباحث اخلاقی این است: « یک کار کوچکی که ادامه پیدا بکند، از یک کار بزرگی که ملال آور می شود، بهتراست »، برای همین، بزرگان علماء وقتی از آنها بپرسید میخواهم نوافل را شروع کنم، می گویند نافله عشاء، چون که این نافله تنبلی ترین نافله است، که نشسته و حال نداری برخیزی. همین را تو بخوان، این 50 آیه در روز را شما بخوان، فکر نکنی این یک کار ساده ای است، شما بخوان یک سال ادامه بده تا ببینی که آدم را خورد می کند یا خیر، واقعا خورد می کند آدم را، ببینی اینقدر کارسختی است که کسی 50 آیه در روز قرآن بتواند بخواند، و اگر قضا شد قضایش را بخواند، واقعا خورد میکند، فکر نکن کار ساده ایست.

*نماز اول وقت که باید واقعا روی آن تأکید کرد، اگر « اِنْ قُبِلَتْ، قُبِلَ ماسِواها وَ اِنْ رُدَّتْ، رُدَّ ما سِواها » این باشد، و ما در روایات داریم کسانی که نمازشان را الکی می خوانند، نماز بر میگردد به سمتشان میگوید: «ضیعتنی ضیعک الله»، ضایعم کردی خدا ضایعت کند، ببین یک موجودی بردارد در روز 5 بار شما را نفرین کند، حالا چه کسی، نماز! نماز بردارد روزی 5 بار آدم را نفرین کند، یا از آن طرف دارد که اگر نمازش را اول وقت و آداب فنونش را رعایت کند، نماز به او خواهد گفت که: «حفظتنی حفظک الله»، من را محافظت کردی خدا محافظتت کند، فکرش را بکن یک موجودی روزی 5 دفعه ما را دعا کند، حواسش به آدم باشد برای آدم دعا کند، آن هم چه کسی، نماز! این ها را باید مراعات کرد،این که نشستند و گفتند و برخاستند نشود یکدفعه شبهای قدرمان.

 

اشعار خوانده شده در آغاز مناجات توسط حجت الاسلام والمسلمین قاسمیان:

هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

خداش در همه حال از بلا نگه دارد

حدیث دوست نگویم، مگر به حضرت دوست

که آشنا سخن آشنا نگه دارد

دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای

فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد

گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان

نگاه دار سر رشته تا نگه دارد

 

ای جمله ی بی کسان عالم را کس

یک جو کرمت، تمام عالم را بس

من بی کسم و تو بی کسان را یاری

یا رب تو به فریاد من بی کس رس

 

مو كه افسرده حالم چون ننالم

شكسته پر و بالم چون ننالم

همه گويند زينب ناله كم كن

تو آيي در خيالم چون ننالم

 

از آن روزی که ما را آفریدی

به غیراز معصیت چیزی ندیدی

خداوندا به حق هشت و چهارت

زما بگذر شتر دیدی؟ ندیدی!

 

گزارش: سیدعلی حسینی


ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
سعید
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۱۳:۴۰ - ۱۳۹۲/۰۵/۱۲
0
2
سلام
دم شما گرم که متن صحبت ها و اشعارشان را گذاشتید
برایتان مقدور است فایل صوتی را هم بگذارید؟
صوت داخل مسجد خیلی خراب است، درست قابل فهم نیست، مخصوصا زمانی که حاجی با اون صدای قشنگش شعر میخونه، اصلا نمیشه فهمید.
ممنون
وقت شما بخیر
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین