۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۱ : ۱۹
* بريدن از نماز، زمينه گرايش به مفاسد
فخلف من بعدهم خلف اضاعوا الصلوة واتّبعوا الشهوات
پس از انبياء، گروهى جانشين آنها شدند كه نماز را ضايع كردند و از شهوات پيروى نمودند.
اين آيه، ابتدا ضايع شدن نماز را مطرح كرده و سپس در دام شهوات قرار گرفتن را. چون نماز ريسمان ارتباط با خداست، همين كه پاره شد، افتادن در وادى تباهى حتمى است؛ همچون گسستن بند تسبيح كه همه دانه ها در اثر آن پخش و گم مى شوند.