۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۰ : ۲۱
پیام آیت‌الله مکارم شیرازی به کنفرانس وحدت:
تحقق شعار وحدت نیازمند سوزاندن ریشه‌های اختلاف است
در پیام این مرجع عظام تقلید به سی و دومین کنفرانس وحدت اسلامی آمده است: تا ریشه‌های اختلاف سوزانده نشود، شعار وحدت به جایی نمی‌رسد. هرگاه پیروان مذاهب اختلافات را کنار بگذارند می‌توانند برادروار دست به دست هم دهند و در مقابل دشمنان بایستند.
عقیق:در افتتاحیه سی و دومین کنفرانس وحدت اسلامی پیام
آیت‌الله مکارم شیرازی توسط آیت الله محسن اراکی قرائت شد که متن پیام این
مرجع تقلید بدین شرح است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم و رحمه الله
برگزاری همایش وحدت اسلامی با محوریت قدس که یکی از برنامه‌های بسیار ارزنده و پرارزش است. به همه شما عزیزان و دست‌اندرکاران تبریک عرض می‌کنم و امیدوارم از آن به نفع وحدت مسلمین استفاده شود. در آیات قرآن مجید و روایات اسلامی مسأله وحدت در رأس مسائل اسلامی قرار گرفته و تنازع مساوی با فَشَل و از میان رفتن روح جامعه دانسته شده است.
«أَطِیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِیحُکُمْ وَ اصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ»؛ دلیل آن روشن است مگر انسان چقدر نیرو دارد؟ این نیروها اگر در منازعات داخلی صرف شود چیزی برای مبارزه با دشمن باقی نمی‌ماند و آنجاست که دشمن می‌تواند با حملات و ضربات خود پیروز شود.
قرآن همچنین به تمامی مسلمانان مأموریت می‌دهد که اگر نزاعی دو گروه از برادران مسلمان به هر دلیلی رخ داد هر چه زودتر آن را پایان دهند و تبدیل به دوستی و محبت کنند: «وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُمَا فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَىٰ فَقَاتِلُوا الَّتِی تَبْغِی حَتَّىٰ تَفِیءَ إِلَىٰ أَمْرِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَ أَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ»؛ و اگر دو طایفه از اهل ایمان با هم به قتال و دشمنی برخیزند البته شما مؤمنان بین آنها صلح برقرار دارید و اگر یک قوم بر دیگری ظلم کرد با آن طایفه ظالم قتال کنید تا به فرمان خدا باز آید، پس هر گاه به حکم حق برگشت با حفظ عدالت میان آنها را صلح دهید و همیشه (با هر دوست و دشمنی) عدالت کنید که خدا بسیار اهل عدل و داد را دوست می‌دارد.»
عجیب‌تر اینکه تفرقه میان مسلمین را از آثار شرک می‌شمرد: «مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَکَانُوا شِیَعًا کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ»؛ از آنان که دین (فطرت) خود را متفرق و پراکنده ساختند و فرقه فرقه شدند و هر گروهی به آنچه دارند (از اوهام باطل و عقیده و خیالات فاسد خود) دلشادند». در اخبار اسلامی پاداش کسانی که برای رفع اختلاف بکوشند مانند مجاهد فی‌سبیل‌الله است. با این فرهنگ فوق‌العاده درخشان سزاوار است در میان مسلمین اختلافی باشد؟ اینکه گروهی نادان و بی‌خبر برخیزند و آتش جنگ فرقه‌ای به راه بیندازند و خون مسلمانها را بر زمین بریزند و خانه‌ها مساجد را ویران کنند آیا این انحراف بزرگ به هیچ وجه از ناحیه عالمان آگاه و مسلمانان بیدار پذیرفته شده است. در اینجا لازم می‌دانم که چند نکته حائز اهمیت اشاره کنم.
۱- تشکیل همایش وحدت بسیار خوب است. ولی تا ریشه‌های اختلاف سوزانده نشود، شعار وحدت به جایی نمی‌رسد. هرگاه پیروان مذاهب اختلافات را کنار بگذارند می‌توانند برادروار دست به دست هم دهند و در مقابل دشمنان بایستند.
۲- دشمنان ما دائماً از هر ابزاری مخصوصاً دروغ‌های رسوا و تهمت‌های ناجوانمردانه استفاده می‌کنند؛ ما هرگز نباید اخبار مربوط به خود را از رسانه‌های دشمن بگیریم، بلکه باید آن را از منابع موثق دریافت کنیم که در این صورت بسیاری از بدبینی‌ها از بین خواهد رفت. لازم است از یکدیگر فاصله نگیریم و جلسات مشترک میان علما و دانشمندان مذاهب در طول سال تشکیل شود. دیدار حضوری بسیاری از مشکلات را برطرف می‌کند.
گزارش خطا
