عقیق | پایگاه اطلاع رسانی هیئت ها و محافل مذهبی

حضرت آمدند و سر پدر را به دامن گرفتند . تا نزدیکی های اذان صبح سر امام عسکری (ع) بر دامن پسر بود . سپس نزدیک اذان صبح امام فرمود پسرم ، مهدی جان من را وضو بده ، ببینید چه بر ایشان گذشته که یک جوان 28 ساله توان وضو گرفتن ندارد

این را بدانیدکه گاهی چیزهای خوب دشمن انسان می شود مثل اولاد و همسر. در قرآن داریم که گاهی اولاد و همسر شما دشمن شما می شود.

عزیزان من در رفت و آمد به محضر بزرگان دین باید کمال استفاده را از سخنان آنان که بیان قرآن و روایات ائمه هدی(ع) است را داشته باشیم. نباید این رفت و آمدها تنها گذراندن عمر و ضایع کردن آن باشد

قلب ما مثل چشمه اول بهار شروع به جوشيدن كرد، دريا دريا معرفت از اين دريا جوشيد، ما هم ديديم دل شده مثل چشمه! رفتيم مدرسه كه طلبه بشوم، گفتم من مى‏خواهم طلبه بشوم، گفتند: بيا. درس هاى سه ساله را شش ماهه مى‏خواندم، تا به اينجا رسيدم.

ابر و باد و مه و خورشيد، براي تو است ولي رهبر تو يك آدم جنايتكار باشد، فاسق باشد. اين ظلم به بشريت نيست؟؟!!

دنیا محل عمل است، خدا ما را آورده برای اینکه بیدار باشیم، بینا باشیم، به سوی پروردگار خوب حرکت کنیم. تمام آن مقاماتی که در قرآن مجید دستور داده، عنایت شده و بیان شده، از آن کسانی است که در دنیا کار کنند: «امروز، روز عمل است، حسابی نیست؛ فردا روز امتحان و حساب است و عملی نیست.»

وقتی که به مکه آمده بودم، در حالی که گریه می کردم و در آنجا به دنبال امام زمان(عج) می گشتم، روزی دستی به روی شانه ام آمد و به من گفت به دنبال چه چیزی هستی؟گفتم به دنبال امامی هستم که محجوب است و او در جوابم گفت: امام محجوب نیست، اعمال شما امام را دور کرده است.

عضو هیئت علمی دانشگاه قرآن و حدیث با بیان اینکه با زیارت جامعه کبیره، هر امامی را در هر زمانی می‌توان زیارت کرد، گفت: مضامین والای این دعا عملاً به ما می‌آموزد که چگونه می‌توان تمام هستی خود را فدای اهل‌بیت(ع) کرد.

پناهیان می گوید: سیره اولیا الله این بود که مرکب را کنار می گذاشتند و با پای پیاده می رفتند معلوم می شود این پیاده روی خیلی از نظر معنوی موضوعیت داره . آثار بسیار عمیقی در وجود انسان می گذارد هر کسی رفته این تجربه را احساس کرده است.

حاج آقا صدیقی هر چند با اشک هایش معروف است و با گریه های سریع و مداومش به مستمع هم حال خوشی می دهد،اما کنار همه این گریه هایش، همیشه انگار لبخند کوچکی هم هست.پای روضه اش زود و زیاد گریه می کنی و وقتی برق های هیئت را روشن می کنند و دوباره حاج آقا را می بینی دلت روشن می شود