عقیق: علی بن یقطین می گوید: مهدی عباسی از امام کاظم(ع) پرسید: آیا در کتاب خدا دلیلی برای حرمت شراب خواری آمده است؟ زیرا مردم نهی آن را دیده اند، اما حرمت آن را نمی دانند. امام فرمود: بلی، در کتاب خدا حرام است. مهدی گفت: کجای قرآن است؟ فرمود: آنجا که می فرماید: «إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّیَ الْفَوَ حِشَ مَاظَهَرَ مِنْهَا وَمَابَطَنَ وَالإِْثْمَ وَ الْبَغْیَ بِغَیْرِ الْحَقِّ»(1)؛ منظور از «ماظهر» زنای علنی است و «مابطن» ازدواج با محارم و «الاثم» شراب خواری است.
همچنان که در جای دیگر می فرماید:
«یَسَْلُونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ قُلْ فِیهِمَآ إِثْمٌ کَبِیرٌ
وَمَنَفِعُ لِلنَّاسِ»(2)؛ اثم در کتاب خدا شرابخواری و قمار بازی است که ضرر و
گناهش بس بزرگ است. همانطور که پروردگار بدان اشاره فرموده است.
مهدی عباسی روی به علی بن یقطین گفت:
سوگند به خدا! که این فتوای هاشمیّین است.علی بن یقطن می گوید: به او پاسخ دادم
راست گفتی خدا را شکر که این علم را از خانواده شما قرار نداد. سپس ادامه می دهد
که مهدی عباسی بی درنگ به من گفت: راست گفتی ای رافضی!(3)
پی نوشت ها:
1_(سوره اعراف،آیه 33)
2_(سوره بقره،آیه 219)
3_(فروع کافی،ج6،ص406)
منبع:ابنا
211008