عقیق: علی بن یقطین می گوید: مهدی عباسی از امام کاظم(ع) پرسید: آیا در کتاب خدا دلیلی برای حرمت شراب خواری آمده است؟ زیرا مردم نهی آن را دیده اند، اما حرمت آن را نمی دانند. امام فرمود: بلی، در کتاب خدا حرام است. مهدی گفت: کجای قرآن است؟ فرمود: آنجا که می فرماید: «إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّیَ الْفَوَ حِشَ مَاظَهَرَ مِنْهَا وَمَابَطَنَ وَالإِْثْمَ وَ الْبَغْیَ بِغَیْرِ الْحَقِّ»(1)؛ منظور از «ماظهر» زنای علنی است و «مابطن» ازدواج با محارم و «الاثم» شراب خواری است.

همچنان که در جای دیگر می فرماید: «یَسَْلُونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ قُلْ فِیهِمَآ إِثْمٌ کَبِیرٌ وَمَنَفِعُ لِلنَّاسِ»(2)؛ اثم در کتاب خدا شرابخواری و قمار بازی است که ضرر و گناهش بس بزرگ است. همانطور که پروردگار بدان اشاره فرموده است.

مهدی عباسی روی به علی بن یقطین گفت: سوگند به خدا! که این فتوای هاشمیّین است.علی بن یقطن می گوید: به او پاسخ دادم راست گفتی خدا را شکر که این علم را از خانواده شما قرار نداد. سپس ادامه می دهد که مهدی عباسی بی درنگ به من گفت: راست گفتی ای رافضی!(3)

پی نوشت ها:

1_(سوره اعراف،آیه 33)

2_(سوره بقره،آیه 219)

3_(فروع کافی،ج6،ص406)

منبع:ابنا

211008