گاهی در جامعه از زبان افرادی شنیده میشود که امام مجتبی (ع) زنان متعددی داشته است. به گونهای که تعداد همسران آن حضرت گاهی چند صد زن عنوان میشود! آیا این موضوع صحت دارد یا دروغ و شایعه است و این پرسشها را هر کسی بشنوند به طور فطری دوست دارد جواب آن را بداند و دانستن پاسخ آن بر شناخت بیشتر نسبت به اهل بیت میانجامد.
حجتالاسلام اسدالله محمدینیا از پژوهشگران حوزه علمیه قم در کتاب «امام حسن مجتبی(ع)؛ امیر کرامت» پاسخ داده است که در ادامه میخوانیم:
اول: تعداد آن حضرت (ع) در تاریخ مشخص است. مانند ام اسحاق دختر طلحه بن عبیدالله، حفصه دختر عبدالرحمن بن ابیبکر، هند دختر سهیل بن عمرو و جعده دختر اشعث بن قیس که مجموع زنان ایشان با کنیزان به ۸ زن میرسید.
دوم: این تعداد زن با توجه به فرهنگ عربستان یک امر طبیعی بوده است. چنانچه امروزه هم در مناطق حجاز و برخی کشورها و مناطق جنوبی ایران تعدد همسران امری طبیعی است.
سوم: امام حسن (ع) بعد از آنکه بر اثر بیبصیرتی مردم و سستی آنها، صلح بر ایشان تحمیل شد از کوفه به مدینه آمدند اما فرزندان و نوادگان آن حضرت در مناطق کشور گسترده اسلامی آن عصر مثل ری، شمال ایران، مغرب، کوفه و بصره به قیام مسلحانه علیه حاکمان فاسد آن عصر برخواستند و مردم مسلمان چون حکام فاسد و ظالم را به خوبی میشناختند و از طرفی به صداقت، عدالت و تقوای فرزندان امام حسن (ع) ایمان داشتند از این قیامها به خوبی استقبال میکردند.
معاویه و خلفای بعد، چه در عصر اموی و چه در عصر عباسی برای اینکه فرزندان امام مجتبی (ع) را ترور شخصیت کنند و آنها را در نظر مردم خرد کنند تا به اهداف شومشان برسند در جامعه شایعه کردند که اینها فرزند همان کسی هستند که صدها زن داشته و هدفشان از حکومت، شهوانی و عیاشی است تا از این طریق آن محبوبیتی که امام حسن (ع) و فرزندان و نوادگانش در بین مردم داشتند از بین برود. در واقع خود حکام اموی و عباسی آمدند. آن روحیه ریاستطلبی و عیاشی و فسادی که در اکثرشان بود را به امام مجتبی و فرزندانش نسبت دادند لذا اولین کسی که این تهمتها را به ساحت مقدس امام مجتبی (ع) روا داشت منصور دوانیقی بود.
این موضوع نه تنها در مورد امام حسن (ع) و ترور شخصیت آن حضرت انجام شد بلکه در هر عصری یک حربه قوی نسبت به خوبان روزگار بوده است. چنانچه در مورد حضرت موسی و پیامبر اکرم (ص) هم بود. حتی امروز تعدد زنان را به رسول خدا (ص) نسبت میدهند تا او را - العیاذ بالله - مردی شهوتران نشان دهند و نتیجه آن کاهش مردم به اسلام را داشته باشد.
چهارم: در دوران حکومت 4 سال و 9 ماهه حضرت امیر (ع) چندین جنگ به ایشان تحمیل شد و به طور طبیعی این جنگها شهدایی در بر داشت و خانواده آنها با توجه به آن عصر از نظر امنیتی و اقتصادی نیاز به یک حمایت و مدیریت قوی داشتند و امام مجتبی (ع) برای اینکه کسی متعرض آنها نشود و از جهت امنیتی و اقتصادی تا حدودی تامین کردند، آنها را مورد حمایت مالی قرار داد و شاید یکی از علل تعدد همسران از این جهت بوده است. چنانچه امروزه هم خانواده عزیز شهدا تحت حمایت بنیاد شهید قرار دارند.
البته آن روز چنین سازمانی نبود و با توجه به اینکه معاویه بعد از مدت کوتاهی قدرت حکومت و مالی کشور را غصب کرد دیگر نه تنها به خانواده شهدا و شیعیان کمک نمیشد بلکه معاویه آنها را مورد ضرب و شتم و تعدی قرار میداد و چه بسا شیعیان زیادی را به قتل رساند. از این رو چارهای نبود جز اینکه امام (ع) آنها را مورد حمایت قرار دهد.
منبع:فارس