کتاب مقتل امام حسین (ع) برگرفته از کتاب معالم المدرستین، تأليف علامه سید مرتضی عسکری است.
عقیق:کتاب مقتل امام حسین(ع)، حوادث زندگی امام حسین (ع) و اولاد و اصحاب ايشان را از زمان مرگ معاویه و آغاز حکومت یزید بن معاویه تا زمان شهادت آن حضرت و همچنین ماجراهای پس از شهادت ايشان تا رسیدن کاروان اهل بیت به مدینه را مورد بررسی قرار می‌دهد. این کتاب، کتابی است به سبک نگارشی سایر مقاتل، که توسط این عالم بزرگوار به رشته تحریر درآمده است، اگرچه این کتاب، در مقایسه با سایر مقاتل از ویژگیهای خاصی برخوردار است: ۱- کثرت استناد به کتب دست اول تاریخی در اين كتاب كاملا مشهود است. ۲- استفاده وسیع از منابع و کتب اهل سنت از ويژگيهاي بارز اين كتاب است. ۳- چون مرحوم علامه عسكری خود مورخی برجسته و متخصص در زمینه تاریخ اسلام بوده اند، لذا مطالب این کتاب با نگاه خاص و دقیقی نوشته شده است حتی چگونگی ذکر ترتیبِ حوادث نیز آگاهانه و با نگاهی محققانه صورت گرفته است. ۴- ویژگی دیگر این مقتل، اظهاراتی است که خود مولف گهگاه در لابه‌لای نقل حوادث و معمولا با عبارت: «مولف گوید...»، ابراز می کند. این اظهارات غالباً نکاتی دقیق و تذکراتی محققانه اند. کتاب «مقتل امام حسین(ع)» یک اثر تاریخ پژوهانه است و تفاوتش با دیگر مقاتل در این است که گاهی ترتیب زمانی وقایع به طور منظم، بیان نشده است. دلیل این امر، این بوده که علامه عسکری می‌خواسته پیوستگی فکری مخاطب را حفظ کند و هدف اصلی‌اش از تدوین این کتاب، این بوده که مخاطب در مقابل شبهاتی از جمله این‌که رفتار ائمه بعد از واقعه عاشورا عقلانی‌تر شد، با اطلاع و بیمه شود. طراحی‌های هنری این کتاب که توسط موسسه ایمان ماندگار به چاپ رسیده توسط مجید زارع انجام شده است. جلد این کتاب، ۵ صفحه(اشاره به پنج تن آل عبا) عمقی دارد که سعی شده در طراحی‌اش، گودال قتلگاه امام حسین (ع) تداعی شود. به قول ابومخنف امام حسین(ع) در هنگام شهادت ۳۳ جای زخم نیزه و شمشیر به تن داشت. در طراحی جلد کتاب نیزه هایی هم در حاشیه جلد تصویر شده که جهت نیزها متوجه مرکز دایره ۵ لایه جلد هستند. ۵ لایه بودن جلد نیز به این دلیل است که امام حسین(ع) پنجمین تن از پنج‌تن آل عباست. کتاب مذکور با نظارت آیت‌الله جاودان و یک تیم پژوهشی ۸ نفره تدوین شده که نظارت بر این تیم را نیز علی حدادی به عهده داشته است. علامه عسکری در تدوین این کتاب صرفا بر مقاتل شیعه اتکا نکرده و به مقاتل و منابع اهل سنت نیز مراجعه کرده است. علامه عسکری تمام گفته‌ها و مدارک تاریخی را به وسیله منابع شیعه و سنی، مستند کرده است. بنابراین اتهام این‌که این کتاب یک مقتل صرفا احساسی و جانبدارانه است، باطل است. این اثر علامه عسگری، علاوه بر استنادات فراوان به منابع شیعه و سنی، اثری کاملاً پژوهشی است که در آن برای نخستین مرتبه هر شخصیتی که در مقتل آمده است را در پاورقی همان صفحه حداقل در ۶-۸ خط به صورت مستند معرفی شده است.