نماز بدون حضور قلب، همانند ادای بدهی به بدهکار است
عقیق:از امام صادق(ع) روایت شده است که می‌فرماید:
هرگاه بنده به نماز بایستد و نماز خود را سبک به جا آورد، خداوند خطاب به ملائکه
می‌فرماید: آیا بنده من را نمی‌بینید؟ گویا اینطور فکر می‌کند که برآورده کردن
احتیاجات او به دست غیر من است. آیا نمی‌داند که برآورده کردن احتیاجات او به دست
من است؟
نماز بدون حضور قلب و تند تند، مثل این می‌ماند که آدم
بخواهد بدهی‌اش را ادا کند؛ از سر و ته آن می‌زند اما وقتی می‌خواهد طلب را بگیرد،
می‌خواهد تا آخرش را هم بگیرد. چطور شد اینجوری شده؟ بدهی الهی را که می‌خواهی ادا
کنی، سر و ته آن را می‌زنی، امّا وقتی که می‌خواهی روزی را از خدا بستانی، تا
آخرش می‌ستانی، و بعدش هم همواره می‌گویی: بده. انصاف هم خوب چیزی است!
211008