به شخص مومن گفته می‌شود: (محمد و آل محمد(ص) رفيقان و همرهان تو هستند، در اين هنگام چيزى براى او خوشتر از اين نيست كه جان از بدنش جدا شود و به منادى بپيوندد.
عقیق: امام جعفر صادق(ع) در
پـاسخ بـه اين پـرسش كه آيـا مؤمن از جان كندن خود ناراحت می‌شود فرمودند:نه، به خدا، زمانى كه فرشته مرگ(عزرائيل) براى ستاندن جانش مىآيد، او
بىتابى مىكند.
امّا عزرائيل به او میگويد: اى
دوست خدا، بىتابى مكن؛ زيرا سوگند به آن كه محمّد(ص) را برانگيخت، من از پدر مهربانى كه به بالينت بيايد، با تو خوش
رفتارتر و مهربانترم. چشمت را باز كن و بنگر. (ع) حضرت فرمود: رسول
خدا(ص) و اميرمؤمنان و فاطمه و حسن و حسين و
امامان از نسل آنها(ع)، در برابرش نمايان مىشوند و به او
گفته مىشود: اين رسول خدا و ... رفيقان و همرهان تو هستند ... در اين
هنگام ، چيزى براى او خوشتر از اين نيست كه جان از بدنش جدا شود و به منادى
بپيوندد.
متن حدیث:
الإمامُ الصّادقُ عليهالسلام: لمّا سُئلَ: هل يُكرَهُ
المؤمنُ على قَبضِ رُوحِهِ ؟: لا واللّه، إنّهُ إذا أتاهُ ملَكُ المَوتِ
لقَبضِ رُوحهِ جَزِعَ عِندَ ذلكَ ، فيَقولُ لَهُ ملَكُ المَوتِ : يا وَليَّ
اللّه لا تَجزَعْ، فوالّذي بَعَثَ محمّدا صلى الله عليه و آله و
سلّم لَأنا أبَرُّ بِكَ وأشفَقُ علَيكَ من والِدٍ رَحيمٍ لو حَضَرَكَ،
افتَحْ عَينَكَ فانظُرْ. قالَ: و يُمَثَّلُ لَهُ رسولُ اللّه صلى الله
عليه و آله و سلّم و أميرُالمؤمنينَ و فاطمةُ و الحسنُ و الحسينُ و الأئمةُ
من ذُرِّيتِهِم عليهم‌السلام فيقالُ لَهُ: هذا رسولُ اللّه و ...
رُفَقاؤكَ ... فما شيءٌ أحَبَّ إلَيهِ مِنِ استِلالِ رُوحِهِ واللُّحوقِ
بالمُنادي.
پی نوشت: «كافي،جلد3 صفحه 127- منتخب ميزان الحكمة 520» منبع:مشرق