عقیق:در زمانى كه به يكى از مشاهد مشرفه و اماكن مقدّسه ميرويم، لا اقل يك نوبت به نيابت از طرف امام عصر به زيارت آن امام، داخل حرم شويم و اگر به مكّه‏ مشرف هستيم از طرف آن بزرگوار يك عمره و يا لا اقل يك طواف انجام دهيم، بعضى از صاحبان ايمان و عاشقان امام زمان فردى را اجير ميكنند كه از طرف حضرت مهدى(عج) به حج برود و مناسك را تماماً انجام دهد. اين كارها كه گاهى كوچك به نظر مى‏ آيد، ارتباط روحى و باطنى ما را با امام عصر برقرار مي‏ سازد.

(نويسنده كتاب آقاي حسين اوسطي) فراموش نمى كنم كه در سال ۱۳۶۴ شمسى كه آتش جنگ بين ايران و عراق شعله‏ ور بود، در مكّه براى اداء نماز صبح در مسجد الحرام نشسته بودم. شخص عربى از من حدّ طواف را پرسيد، دانستم كه او شيعه است و از عراق آمده است.

پس از كمى گفتگو، پرسيد: تَزُورُ مَشْهَدَ الرِّضا؟ آيا به زيارت امام رضا مى‏ روى؟
عرض كردم بلى. يك تسبيح صد دانه تربت (كه آن ايّام بسيار كمياب بود زيرا مهر و تسبيح كربلا به ايران نمى ‏آمد و زائرى رفت و آمد نمى‏ كرد) به من داد گفت: وقتى به زيارت امام رضا رفتى يك سلام به نيابت بده، گفتم: اسم شما چيست؟ تا از طرف شما سلام بدهم و زيارت كنم، گفت: به نيابت از طرف حضرت مهدى(ع) زيارت كن (نه از طرف من) گفتم: مانعى ندارد، هم از طرف امام زمان وهم از طرف شما سلام مى ‏دهم.

آن شيعه عراقى كه دلش پر مى‏زند براى زيارت امام رضا(ع) امّا مى گويد: به نيابت از طرف امام زمان سلام بده. آيا جا دارد كه اين شيعه عراقى و علاقه‏ مند به حضرت مهدى يوسف زهرا را خطاب كند و عرضه بدارد:

«يا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنا وَ أَهْلَنَا الضُّرُّ وَ جِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَ تَصَدَّقْ عَلَيْنا» «۱»؟
زيرا او با اين كار خود، علاقه و عشق خود را به ساحت مقدس امام زمان ثابت نموده و ارتباطى بين خود و امام زمانش برقرار ساخته است.


پی نوشت:
(دوازده گفتار درباره حضرت مهدى ع، ص۱۹۷و ۱۹۸.)
منبع: افکار نیوز
211008