بنابراين موارد استثناء منحصر به عدد خاصى نيست ، سپس امورى كه در آن غيبت كردن در آن رواست برمى شمرد:

1- غيبت متجاهر به فسق يعنى آنكس كه آشكارا گناه مى كند و از انجام گناه آشكارا هيچگونه پروائى ندارد

2- غيبت ظالم ، و اظهار بديهاى او

3- غيبت مشاور در مورد نصيحت آن فردى كه با او در امور مهم مشورت مى كند.

4- در صورتى كه موجب ترك گناه غيبت شونده گردد.

5- در آنجا كه غيبت ، موجب نابودى فساد مهم شود.

6- اظهار بديهاى گواهان ، و همچنين اظهار بديهاى راويان ، در آنجا كه مفسده عمل به روايت شاهد و فاسق ، بيش از مفسده شهادت و روايت او باشد.

7- غيبت كردن براى دفع ضرر از غيبت شونده

8- غيبت و ذكر صفت بدى براى مؤمنى كه به غير آن صفت شناخته نمى شود مانند لوچ ، كچل ، لنگ و...

پی نوشت:

(کتاب مکاسب/شیخ مرتضی انصاری)

منبع:جام

211008