روز قيامت روزى است كه خداوند همگان را ، از اولين نفر تا آخرين نفر ، براى رسيدگى به حسابشان و جزاى اعمالشان گرد مى آورد ، در حالى كه به سر به زير و خاضع ايستاده اند و عرق از سر و رويشان مى ريزد و زمين آنها را مى لرزاند . (در آن روز) نيكو حالترين مردم كسى است كه جاى پايى بيابد و براى خود جايى پيدا كند !.
پی نوشت:
(نهج البلاغة : الخطبة 102 منتخب ميزان الحكمة : 414)
منبع:جام
211008