عقیق:متن نامه محمدرضا نوری (ابوعباس) که ٦ ماه پیش در زمان عملیات وعده صادق ۱ در اسارت نیروهای آمریکایی نوشته بود، به شرحی است که ملاحظه می‌کنید:

بسم الله قاصم الجبارين

فرماندهان عزيز و دلاور اسلام، سلامي، حاجي‌زاده، قاآني، فلاح‌زاده، آقاسيد و ديگر فرماندهان شجاع کشورمسلام علیکمدستتون رو می‌بوسم.

خستگی تمام این ۳۹۰ روز اسارت از تنمان به دَر شد.

دیشب اولین شبی بود که آرام خوابیدم.احساس ذلتی که در تمام این روزها، دشمن سعی داشت برم تحمیل کند، با غرش موشک‌ها به احساس سربلندی و افتخار تبدیل شد.

این همان شیری است که همه انتظار داشتند و برای شنیدن صدای غرش‌اش دلتنگ بودند.چقدر شیرین بود وقتی حتی داعشی‌ها به سراغم آمدند و تبریک گفتند.

نمیدانید چه احساس خوبی بود وقتی داعشی‌ها از خیانت حکام عرب می‌گفتند و از مردانگی ایران و شیعیان.

یکی از بی‌شرف‌ترین و حقیرترین زندان‌بان‌ها که هر روز با بی‌احترامی و طعنه و کنایه‌هایش آزارم می‌داد به سراغم آمد، مخفیانه بهم گفت: مبارکتون باشه، نوش جونتون، مردونه زدید.

آقایان، فرماندهان دمتون گرم که امید خیلی از مظلومان جهان، به خصوص اسرا که داشت به نا امیدی تبدیل می‌شد را با صدای این موشک‌ها زنده کردید.

یکی از اسرا که هیچ در بساط نداشت غیر از چند کلوچه و شکلات، همه را با چه ذوقی پخش می‌کرد و صلوات می‌فرستاد و من با چه ذوقی اشک می‌ریختم با دیدن این صحنه.

به قول عراقی‌ها: گواکم الله، بزنید و سربلندمان کنید. آزادی نخواستیم، فقط بزنید این بی‌همه چیزها رو

الله ینصرکم و یقویکم و یسدد رمیکم

سیصد و نَودمین روز اسارت

یا علی مدد

ابوعباس