عقیق:
در هر کشوری قوانینی وضع شده تا از طریق آن، امنیت، آرامش و رفاه مردم جامعه تأمین شود. هرچند گاهی عمل کردن و احترام گذاشتن به قوانین برای عده‌ای سخت به نظر آید، اما باید دانست که اگر قوانین بر طبق اسلام و آموزه‌های دینی باشد، در نهایت حتماً صلاح و نفع فردی و اجتماعی مردم را تأمین خواهد کرد.
در کشور ما هم قوانینی وضع شده که هر کدام نیازمند ادب و تمکین مردم است تا بتوانیم در عین داشتن عقاید و نظرات گوناگون و حتی مخالف با هم، در کنار یکدیگر در کمال آرامش و امنیت زندگی کنیم و هیچ فرد و گروهی نتواند آسودگی خاطر و امنیت جانی، مالی، آبرویی و روانی دیگری را به خطر بیندازد.
نکته قابل توجه این است که بر اساس اصل چهارم قانون اساسی کشورمان، همه احکام اعم از مدنی و جزایی، بر اساس دستورات اسلامی وضع شده‌اند. این اصل قانونی، مژده‌ای در خود دارد؛ مبنی بر اینکه همان‌گونه که اسلام بر طبق فطرت و در جهت صلاح انسان‌ها نازل شده، قوانین در جمهوری اسلامی ایران هم باید در همین راستا بوده و تأمین‌کننده سعادت مردم باشد. به همین علت است که گاهی در بیان علمای دین گفته می‌شود عمل نکردن به قانون در کشور ما گناه محسوب می‌شود و تخلف از قوانین از لحاظ شرعی جایز نیست.
در همین راستا به بررسی نظرات تعدادی از علمای دینی و مراجع عظام تقلید در زمینه ضرورت عمل کردن به قانون در کشورمان پرداخته است.
حکم شرعی عمل نکردن به قانون
پرسش: آیا عمل نکردن به قانون کشور و بی‌اعتنایی به آن اشکال شرعی دارد و گناه محسوب می‌شود؟ مثلاً اگر از لحاظ قانونی خرید کردن از افرادی ممنوع باشد، اگر خرید و فروشی انجام شود آیا این معامله باطل است؟
آیت الله خامنه‌ای: تخلف از قوانین و مقررات نظام اسلامى جایز نیست.
آیت الله مکارم شیرازی: در فرض سؤال چنانچه شرایط معامله رعایت شود، معامله باطل نیست. اما به دلیل تخلف از قانون حکومت اسلامی، مرتکب گناه شده است.