عقیق: ۴۳ سال است که پیکان نیزه شیطان به سمت جمهوری اسلامی است و در لباس نفاق، فتنه، تحریم، تروریسم، تحمیل جنگ و ... سعی در برانداختن شجره‌ای را دارد که روزی به همت مردم آزادی‌خواه و مسلمان ایران، نهالش کاشته شد و امروز سایه شاخه‌های تنومندش لرزه‌ای بر تن پدرخوانده شرارت، یعنی رژیم صهیونیستی و حامیان اهل تظاهر آن انداخته است. در ادامه سخنان حکیمِ انقلاب را درباره اهمیت حفظ این نظام می‌خوانیم.
جمهوری اسلامی دولت مقاومت است
ما امروز «دولت مقاومت»ایم. دولت مقاومت خیلی مهم است. دولت مقاومت با فلان سازمان مقاومت فرق دارد، با فلان جریان مقاومت در فلان کشور فرق دارد، با فلان شخصیّت مقاومت فرق دارد. [البتّه] با آن‌ها هم دشمنند؛ استکبار جهانی که اهل زیاده‌طلبی است، اهل تجاوز است، اهل دست‌اندازی به همه ثروت‌های مادّی و معنوی ملّت‌های عالم است، با هر عنصر مقاومت مخالف است، [لذا] با سازمان‌های مقاومت هم مخالف است، با انسان‌های مقاوم هم مخالف است، امّا این‌ها کجا و دولت مقاومت که براساس مقاومت تشکیل بشود، کجا!
جمهوری اسلامی دولت مقاومت است؛ دولت مقاومت که سیاست دارد، اقتصاد دارد، نیروی مسلّح دارد، حرکات بین‌المللی دارد، منطقه نفوذ وسیع در درون کشور و بیرون کشور دارد؛ این بسیار مهم است و با هیچ عنصر مقاومت دیگری قابل مقایسه نیست. برای همین است که دشمنی‌ها از همه‌جای دنیا چه از سوی قدرت‌طلبان، چه از سوی نوکران قدرت‌طلبان، متوجّه جمهوری اسلامی است.
دولت مقاومت به چه معناست؟
خُب، «دولت مقاومت» یعنی چه؟ یعنی تسلیم زورگویی نشدن، تسلیم زیاده‌طلبی نشدن، در موضع اقتدار ایستادن. دولت مقاومت در موضع اقتدار قرار می‌گیرد. ببینید، دولت مقاومت نه اهل تجاوز است، نه اهل سلطه‌طلبی و دست‌اندازی به ملّت‌ها و کشورهاست، نه اهل فرو رفتن در لاک دفاعی و موضع انفعال است؛ هیچ‌کدام از این‌ها نیست. بعضی خیال می‌کنند اگر ما بخواهیم خودمان را از تُهمت سلطه‌طلبی و اقتدارطلبی بین‌المللی و منطقه‌ای برکنار کنیم، باید برویم در لاک دفاعی؛ این‌جوری نیست. در لاک دفاعی نمی‌رویم، در موضع انفعال قرار نمی‌گیریم، بلکه ما در موضع «اَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّةٍ وَ مِن رِباطِ الخَیلِ تُرهِبونَ بِهٖ عَدُوَّ اللهِ وَ عَدُوَّکُم» قرار می‌گیریم.
در موضعی قرار می‌گیریم که در این آیه شریفه از آن تعبیر شده است به «تُرهِبونَ بِهٖ عَدُوَّ اللهِ وَ عَدُوَّکُم»؛ «تُرهِبونَ بِه» یعنی چه؟ «تُرهِبونَ بِه» همان چیزی است که در ادبیّات سیاسی امروز به آن «قدرت بازدارندگی» می‌گویند. جمهوری اسلامی در جایگاهی قرار می‌گیرد که دارای قدرت بازدارندگی است؛ دارای اقتدار بازدارنده است؛ می‌خواهند این اقتدار نباشد.
آنچه جمهوری اسلامی دارد، آنچه تاکنون تحصیل کرده است که با ابتکار خود و با همّت خود تحصیل کرده است و رهین منّت هیچ دولت و هیچ قدرت دیگری نیست، برای بازدارندگی و برای داشتن اقتدار بازدارنده به دست آورده و تحصیل کرده است، بعد از این‌هم در این راه پیش خواهد رفت. (۱۳۹۶/۰۲/۲۰)
هر کدام از ما باید کار خودمان را درست انجام دهیم
جمهوری اسلامی متکی به دل‌های میلیون‌ها انسان است. وقتی صدای واحدی از حنجره ده‌ها میلیون انسان با قدرت ادا می‌شود، این سخن قابل محو شدن نیست؛ امواج این سخن در دنیا باقی می‌ماند و ماندگار می‌شود. شوخی است؟ ده‌ها میلیون انسان با هم فریاد نفرت از استکبار، نفرت از نظام سلطه جهانی و پافشاری بر عزت ملی و ایمان اسلامی را سرمی‌دهند؛ آن هم نه یک بار، نه دو بار؛ سی سال است که مردم این فریاد را سر می‌دهند؛ این از بین رفتنی نیست.
فریاد هماهنگ این همه حنجره و این همه دل، ماندنی است. این‌ها جزو قوانین حتمی طبیعت و تاریخ است. مثل قانون جاذبه است، مثل قوانین دیگر طبیعی است؛ لذا تخلف ندارد. این صدا ماندگار است. شرط این است که ما هر کدام کار خودمان را درست انجام دهیم. من بارها این حدیث را از قول پیغمبر اکرم به مخاطبان گفته‌ام: «رحم اللَّه امرء عمل عملا فأتقنه»؛ رحمت خدا بر کسی که کار را انجام دهد و آن را محکم انجام دهد، دُرست انجام دهد، با اتقان انجام دهد. کار را باید با اتقان انجام داد.(۱۳۸۸/۱۱/۳۰)
دفاع از جمهوری اسلامی وظیفه همگانی است
این شجره‌ی طیبه‌ای را که امام بزرگوار غرس کرد و خدای متعال برکت بخشید و شاخ و برگ آن را این‌چنین گسترده کرد، همه با هم باید حفظ کنیم؛ هم مسؤولان، هم آحاد مردم، هم نخبگان سیاسی، هم نخبگان علمی، هم اهل حوزه، هم اهل دانشگاه، هم کارگر و هم همه قشرهای دیگر. این، وظیفه همه است؛ همه، انقلاب و کشور را باید از خود بدانند؛ همه، نظام جمهوری اسلامی را باید از خود بدانند؛ همه، امت جمهوری اسلامی‌اند. (۱۳۸۵/۰۳/۱۴)