عقیق: آیت الله محمد باقر تحریری در پنجمین نشست رسالات با بیان اینکه امام زمان علیه السلام صاحب و مولای ما هستند، اظهار کرد: اگر به معنای شهادت امام عمیق شویم خیلی تاثیرات در رفتار و برخوردهای مان خواهیم دید. چون شهادت این اولیا در راستای شهادت حق تعالی است.
تولیت حوزه علمیه مروی تهران افزود: شهادت خدای متعالی و نبی اکرم صلوات الله علیه و شهادت ائمه اطهار علیهم السلام، غیر از شهادت ما است. شهادت ولی الله احاطه قیومی و ربوبی را دارند. ولایت دو چهره دارد. مقام نورانیت ولی الله یک چهره است.
وی در ادامه با بیان اینکه منبر پایگاه خوبی برای تبلیغ دین است، اضافه کرد: خدا آقای حاج مقدس را رحمت کند. ایشان گاهی توفیق در سخنرانی اش داشته و یک لا الله اله الله می گفتند. باید توجه داشته باشیم که اولین چیزی که در مقام تبلیغ باید بدانیم معرفت اولیای الهی است. مرحوم ابوی ما گاهی روی منبر می زدند و می فرمودند که من اول برای خودم می گویم و بعد برای دیگران می گویم. مرحوم سعادت پرور فرمودند یکی از رهزن ها این است که منبری می گوید می خواهم دیگران را هدایت کنم. این در ذهن شما شکل می گیرد و می تواند مشکل ایجاد کند.
تحریری گفت: مطالبی که پس از کلمه «قول» در قرآن آمده است بسیار خاص و کلیدی است. داشتن خشیت خیلی برای منبری مهم است و خشیت غیر خدا نباید باشد. خشیت می تواند پول یا خوش آمدن دعوت کننده یا تعداد جمعیت باشد. کار مبلغ، به هم زدن وضع موجود به نفع وضع مطلوب است. نبی مکرم اسلام صلوات الله علیه بالاترین مبلغ است. «ما انزل الیک» در جان پیامبر شکل گرفته است. صدای علی در قلب پیامبر اسلام صلوات الله علیه آمده است. خداوند می گوید خواستم با زبان و قلب علی با تو سخن بگویم.
تولیت حوزه علمیه مروی تهران افزود: بالاترین عرصه تبلیغ پیامبر اسلام صلوات الله علیه، رساندن مردم به خداوند است. حفظ عظمت الهی، معنای خشیت برای مبلغان دین است. ما باید رابطه با پروردگار را درک کنیم. جایگاه خداشناسی را باید بشناسیم و لازم نیست از براهین سخت استفاده کنیم و با همین لسان ساده هم می توانیم بگوییم. برای هر فرد باید به شکل جدید توجه داد. خداشناسی فطری بهترین روش خداشناسی است.
تحریری گفت: نظام عالم، نظام طولی و واسطه است. ما از این معنا در خطبا نباید غفلت کرد. همه ما در هر سطحی هستیم به تذکر نیاز داریم. مرحوم ابوی ما فرمودند: «غریب تر از خدا نداریم.» خشیت، معرفت می طلبد. درک معرفت به واسطه فیض الهی، یعنی انبیاء و ائمه اطهار علیهم السلام، خیلی مهم است.
این استاد اخلاق اظهار کرد: در منبر نباید ابتدا شبهه را مطرح کرد. مرحوم سید اسماعیل شفیعی گاهی در ماه رمضان دو ساعت منبر می رفت. ایشان می گفت: «این فرد در هوا آمده است و آن شبهه نیز برایش حل شده است.» حضرت امام صادق علیه السلام حتی در مواجهه با ابوالاوجا، ابتدا به روش ایجابی عمل می کردند. روش های گفت و گو با دیگران را باید از قرآن فراگرفت. نکته دوم خشیت، اظهار خضوع عملی است.
تولیت حوزه علمیه مروی تهران ادامه داد: خودسازی برای مبلغ خیلی مهم است. مبلغ در معرض دید مردم است. اگر من در حوزه منبر، موازین را رعایت کردم، خودش اثر گذار است. مرحوم آقای کافی با آن حالت تواضع و گریه، در مردم بسیار موثر بود. ایشان حالت گریه و ضجه می گرفت به طوری که در حالت یک راننده کامیون نیز موثر بود.
تحریری گفت: ما باید برای خودمان برنامه عملی داشته باشیم. مراقبت در منبر بسیار موثر است. میرزا عبدالعلی تهرانی هر چیزی را نمی دانست می گفتند «مثل سیر می گویم نمی دانم.» مرحوم آقای فلسفی از روی کاغذ روایت را می گفتند. مدارک روایات را بگویید.