عقیق:در احادیث و روایت‌های اهل بیت علیهم السلام به چندین نمونه از شرایط قبول شدن نماز اشاره شده است. بررسی این دسته از احدیث مشخص می‌کند که میان نماز و سبک زندگی رابطه محکم و پیوند ناگسستنی وجود دارد. به این مفهوم که برای اصلاح سبک زندگی لازم است از نماز شروع کنیم و از سوی دیگر، اگر بخواهیم به نماز کاملی دست پیدا کنیم باید در سبک زندگی خود دقت داشته باشیم.

دکتر طاهره همیز، استاد و پژوهشگر اسلامی طی یادداشتی به تأثیرات نماز در سبک زندگی پرداخته است:

ملاک برای قبولی نماز

در حدیثی از امام صادق علیه السلام هشت ملاک کلی برای قبولی نماز عنوان شده است. آن حضرت فرمودند: «خدای متعال فرموده است نماز کسی را قبول می‌کنم که در برابر عظمت من خاضع و فروتن باشد، از خواسته‌ها و آرزوهای نفسانی خودش به خاطر من دور باشد، روزش را به یاد من به سر کند، بر بندگان من کبر و بزرگی نفروشد و تکبر نکند، به گرسنه غذا دهد، برهنه را بپوشاند، با مصیبت‌دیده مهربانی کند و غریب را پناه بدهد.»

از طرف دیگر نبی مکرم اسلام صلی‌الله علیه و آله فرمودند: «هر کسی که نماز او را از فحشا و منکر بازندارد، هیچ بهره‌ای از نماز حاصل نکرده است.»

درواقع نشانه مهمی از قبول شدن نماز این است که انسان ببیند آیا وقتی با گناه و فساد مواجه می‌شود یاد خدا او را از آن گناه دور می‌کند یا نه. میزان ارتکاب به فساد و گناه نشان دهند میزان قبول نشدن نماز ماست و هر قدر نماز صحیح‌تر باشد، در زندگی هم اصول اسلامی را رعایت خواهیم کرد.

اصلاح زندگی به واسطه نماز

بنابراین می‌توان از طریق نماز سایر بخش‌های زندگی را اصلاح کرد. چنانکه هر زمان در جامعه مشاهده شود که بخش زیادی از مسئولان و مردم وجدان کاری ندارند، مسئولیت‌پذیر نیستند و به وظایف اجتماعی خود عمل نمی‌کنند، می‌توان این طور حکم کرد که یا نماز نمی‌خوانند و یا نمازهای آن‌ها شرایط قبولی در درگاه خدای متعال را ندارد.

زیرا طبق فرموده امام علی علیه السلام، تمام اعمال انسان تابع نماز خواهند بود. اگر نماز کامل باشد، اعمال هم کامل است. اما اگر نماز انسان کامل و درست نباشد، در کارها و مسئولیت‌هایی که به او محول شده هم سهل‌انگار خواهد بود و حق را به درستی ادا نمی‌کند.