عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ )ع( قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِجَلَالِي وَ جَمَالِي وَ بَهَائِي وَ عَلَائِي وَ ارْتِفَاعِي لَا يُؤْثِرُ عَبْدٌ هَوَايَ عَلَى هَوَاهُ إِلَّا جَعَلْتُ غِنَاهُ فِي نَفْسِهِ وَ هَمَّهُ فِي آخِرَتِهِ وَ كَفَفْتُ عَنْهُ ضَيْعَتَهُ وَ ضَمَّنْتُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ رِزْقَهُ وَ كُنْتُ لَهُ مِنْ وَرَاءِ تِجَارَةِ كُلِّ تَاجِرٍ.

امام باقر(ع) فرمود: خدای عزوجل می فرماید:

به عزت و جلال و جمال و شکوه و بلندی و بالایی ام سوگند که هیچ بنده ای خواست مرا بر خواست خود ترجیح ندهد مگر نفسش را بی نیاز می گردانم و همت او را در آخرتش قرار می دهم و آنچه از دست می دهد را جبران می کنم و آسمان ها و زمین را مامور روزی رساندن به او می گردانم و چیزی بالاتر از تجارت هر تاجر به او خواهم رساند.

پی نوشت:

خصال شیخ صدوق، ج1، ص3