۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۵ : ۱۳
عقیق: آیت الله محمدعلی جاودان استاد اخلاق در مسجد امام خمینی بازار تهران به سخنرانی پرداخته و گفت: اگر در شهادت حضرت زهرا (س) تا ابد گریه کنیم حق داریم چراکه ایشان به خاطر هدایت ما به شهادت رسید.
وی افزود: پیامبر (ص) مامور بود که همه درهای اصحاب به مسجد را ببندد تنها درب منزل خود و امیرمومنان امام علی (ع) را به مسجد باز بگذارد؛ بنابراین نسبت به این امر حسادت کردند و سروصدا راه انداختند تا جایی که پیامبر (ص) به آنها فرمودند این امر به اراده من نبوده است بلکه دستور الهی است.
آیت الله جاودان بیان کرد: آیات سوره برائت برای این نازل شد که مردم مشرک با حالت شرک و کفر در خانه خداوند حضور پیدا نکنند. حج بنیان ابراهیمی بود اما مشرکان عرفات را از حج حذف کرده بودند؛ آیه برائت نازل شد که مشرکان از سال بعد هنگام حج در کعبه حضور پیدا نکنند.
این استاد اخلاق با بیان اینکه دستور الهی بود که هرکس آیات قرآن را برای اولین بار برای مردم میخواند باید معصوم باشد؛ چراکه فرشتگان او را مراقبت میکنند که یک کلمه آن اشتباه نباشد. عنوان کرد: بنابراین اگر قرار باشد دین به دست مردم برسد باید از طریق امیرمومنان امام علی (ع) باشد. تنها کسی که میتوانست درب منزل خود را به مسجد باز بگذارد امیرمومنان امام علی (ع) بود.
وی با اشاره به داستان مباهله گفت: پیامبر (ص) در داستان مباهله به همه نشان دادند که امیرمومنان امام علی (ع) با دیگران فرق دارد و وجود او از وجود پیامبر (ص) است. در آخرین حج پیامبر (ص) در صحرای عرفات سخنرانی کردند و میخواستند به همه بگویند که من ۱۲ خلیفه دارم که با وجود آنها امت به سعادت میرسد؛ اما اصحاب پیامبر (ص) اجازه ندادند که حضرت سخن خود را به پایان برساند.
آیت الله جاودان افزود: پیامبر (ص) در مسجد خیف، مسجد الحرام و غدیر خم فرمودند که من ۱۲ خلیفه دارم و مرجع دین پس از من قرآن و عترت من هستند؛ آنها از هم جدا نمیشوند تا در قیامت بر من وارد شوند. اگر من نسبت به شما ولایت دارم پس امیرمومنان امام علی (ع) هم بر او ولایت دارد. اما مشرکان تلاش کردند که در معنای این روایت متواتر شک ببرند و دچار شبهه کنند.
این استاد اخلاق در پایان خاطرنشان کرد: پیامبر (ص) برای سالهای آخر عمر طرح میداد؛ به مردم نشان میدادند که تنها کسی که پس از ایشان لیاقت جانشینی دارد امیرمومنان امام علی (ع) است زیرا او همه علم قرآن را داشت و مقابل باطل و کفار در نهایت شجاعت بودند. اگرچه امیرمومنان امام علی (ع) بشر بود اما موید من عندالله بود.