چه کنیم که پیش خدا خجل نشویم؟

عقیق:در حدیثی از امیر المومنین (ع) شرایط توبه حقیقی بیان می‌شود که بدون انجام آنها کامل نیست و در حقیقت بدون آن‌ها توبه صورت نگرفته است.

با این وجود برای توبه کامل شرایطی است و کسی که بخواهد توبه او کامل باشد و زنگ معصیتی که کرده از آیینه دل او زدوده شود، باید بعد از ارتکاب به گناه، نفس خود را به زحمت بیندازد.

روایت شده است که «شخصی در خدمت حضرت امیر المؤمنین (ع) گفت: «استغفر الله».

آن حضرت فرمود: مادرت بر تو بگرید؛ آیا می‌دانی حقیقت استغفار چیست؟! به درستی که استغفار درجه «علیین» است و بر مجموع شش معنی واقع می‌شود:

اول: پشیمانی بر گذشته.
دوم: عزم بر ترک گناه در مدت عمر.
سوم: ادا کردن حقوق مردم.
چهارم: قضا کردن هر واجبی که فوت شده.
پنجم: از بین بردن هر گوشتی که از حرام روییده به سختی تا پوست به استخوان چسبد و گوشت تازه بروید.
ششم: سختی و زحمت طاعت و عبادت به بدن چشانیدن به ازای آنچه از شیرینی معصیت چشیده.
چون کسی این شش امر را بجا آورد بگوید: استغفر الله

مراد حضرت اینجا استغفار کامل است؛ و مراد آن نیست که استغفار کردن بدون مجموع این شش امر، لغو و بی فایده است؛ زیرا شکی نیست که تلفظ به کلمه «استغفر الله» از روی اخلاص با فهمیدن معنی آن نیز موجب تخفیف عذاب است. (۱)

و کسی که این گونه توبه کند چه خوش جایگاهی دارد. این‌ها که توبه می‌کنند، در بهشت اگر یادشان باشد که در دنیا گناه کرده اند شرمنده اند و این شرم عذاب است و در بهشت جا برای هیچ نحو عذاب نیست.

ذات اقدس اِلهی کاری می‌کند که گناه از یاد خود ما هم می‌رود و نقش آن از صحنه قلب ما برطرف می‌شود. خدا گناه ما را هم پیش مَلَک می‌پوشاند و هم پیش فلک؛ هم پیش انبیا می‌پوشاند و هم پیش اولیاء...

لذا توبه کننده در قیامت وقتی وارد بهشت شد، اصلاً یادش نیست که گناه کرده است تا خجل بشود؛ ماییم و این رحمت بی انتها .. (۱)

پی‌نوشت ها:

۱. کتاب معراج السعادت
۲. سایت آیت الله جوادی آملی

منبع:باشگاه خبرنگاران

منبع:باشگاه خبرنگاران