روایتی شیرین از پاهای پیاده تا حرم

عقیق: هر ساله افرادی فارغ از اعتقادات دینی و مذهبی، زبان و لهجه مختلف و رنگ با یک هدف مشترک برای زیارت سید و سالار شهیدان امام حسین(ع) از دور و نزدیک به انحاء مختلف اعم از سواره و پیاده اربعین را پلی می‌کنند برای وصال با سفیر عشق با هدف تحکیم بیعت و عرض ارادت.

با شروع ماه محرم و از همان روزهای اول جامه‌های مشکی در ماتم و عزای قهرمان کربلا و سردار بی‌تکرار تاریخ امام حسین(ع) بر تن عاشقان اهل بیت(ع) نقش می‌بندد و تا عمر باقیست حکایت بی‌وفایی مردم کوفه در حق بهانه خلقت و امام خوبی‌ها، داغی می‌شود جگرسوز و بدون مرهم که چشم دلداگان حسینی را تا قیامت گریان و عزادار می‌کند و اینگونه حزنی غم آلود بر تن و جان عاشقان و رهروان اباعبدالله الحسین(ع) سایه می‌افکند به امید ظهور منتقمی وعده داده شده است.

شهر یکپارچه در غم و اندوه این ماتم بزرگ مشکی پوش شده با بیرق‌های یا حسین و یا عباس، به تعبیری‌ دیگر زمان و مکان راوی غم سنگین قیام عاشوراست و تو هر لحظه صدای «هل من ناصر ینصرنی» حسین را می‌شنوی و در فکر فرو می‌روی که آیا حسین(ع) فقط در روز عاشورا نیاز به یار و انصار داشت؟ آیا حسین(ع) تنهاست؟ ناخودآگاه قطراتی مرواریدوار پیاپی بر گونه‌ات فرود می‌‌آیند و تو زیرلب می‌گویی لبیک حسین لبیک و باز تردید که تکلیفم در قبال لبیکم چیست؟

صدای دسته‌جات عزاداری از کوی و برزن به گوش می‌رسد از هر مسیری که می‌روی لشگریان یزید و عزاداران حسین را میبینی که هر دو نیت عزای 72 شهید بر حق را دارند، صدای طبل و دهل تو را به میدان می‌خواند میخواهی مخالف بخوانی یا موافق. قصد تاختن داری یا به باختن قانعی، محاسنت خیس شده از فرط گریه‌های بی امان و پرسشی که مدام در تن و جانت طنین انداز می‌شود تو حقی یا باطل؟ حسین کجای زندگی توست، یزید تو کیست؟

عاشورا هست و یک دنیا عاشق در غم سردار بی همتا، عاشورا هست و یک شهر شاه حسین گویان و عزادار، یک شهر دخیل بسته به نامش و تو لبیک گویان نظاره گر خیل عزادارای سوگوار و سینه زنان در کوچه و خیابان و این روایت ادامه دارد تا تجدید میثاقی دوباره با اهداف قیام خونین عاشورا، با عزمی جزم در کاروان‌های داغدار حسینی پای پیاده تا حرم.

استان اردبیل که به سبب برگزاری عزاداری‌های شایسته و برخورداری از مردمانی ولایتمدار  و حسینی به دیار عاشقان باب الحوائج شهرت یافته و از مداحان و خادمان به‌نام که شهرت جهانی یافته‌اند برخوردار است طبق یک سنت دیرین مذهبی کاروان‌هایی برای زیارت شاه شهیدان در کربلا و تداوم عزاداری در بین الحرمین با حضور خیل بی‌شماری از عاشقان حسینی تدارک سفر می‌بینند.

پیر و جوان، زن و مرد، بزرگ و کوچک برای این سفر زیارتی کمر همت می‌بندند. عزادارنی که  اردات قلبی‌شان را می‌توان از شوق و ذوقشان در این سفر فهمید، کسانی که از روزها قبل به روش‌های مختلف من جمله برگزاری مراسم روضه‌خوانی از اهالی محل و دوستان و آشنایان طلب حلالیت می‌کنند.

سفر درازی در پیش است سفری بدون تشریفات و تجملات دنیایی، تمام بار سفر می‌شود یک کوله پشتی بر دوش، گاه عصایی در دست و یا تسبیحی برای ذکر صلوات. عده‌ای نیز که از سلامتی و جوانی برخوردارند در مسیر کاروان هر کمکی لازم باشد برای زائران انجام می‌دهند.

به راستی که چه صفایی دارد حَرمت یا حسین(ع)، برخی از زائران طول مسیر را مرثیه ‌می‌گویند سینه و زنجیر می‌زنند و با این حال و هوا گام به گام به مقصد و مقصودشان نزدیکتر می‌شوند.

به مرز که می‌رسی گرد و خاک روی شانه‌هایت خستگی و بی‌تابی‌ات را روایت می‌کند. حالا باید خاک وطن را ترک کنی، در دلت غوغاست و همچنان لبیک می‌گویی لبیک یا حسین، با خود می‌گویی خدایا به حقانیت خون حسین(ع) زیارت قبر شش گوشه را نصیب همه کن تا عرض ارداتی کنند به سید و سالار شهیدان و باب الحوائج حضرت عباس(ع) و با همین نیت چشمانت را می‌بندی و سرازیر می‌شود قطره‌های اشک بر محاسنت.

در همین حال و هوا زائران با پای پیاده و تاول زده وصل می‌شوند به جغرافیای سفیر عشق، جاماندگانی که خود را در آغوش کربلا می‌بینند و طعم شیرین وصال را می چشند، چشمانشان به گنبد طلایی مزار مطهر امام حسین(ع) می‌افتد با پرچم سرخی مزین با نام «یا حسین».

طبق روایات در اعراب رسم بر این است که اگر کسی خونش مظلومانه و به ناحق ریخته شود و انتقام آن به نحو شایسته‌ای گرفته نشود پرچم سرخی بر مزار او می‌گذاشتند. پرچم سرخ افراشته شده بر گنبد امام حسین(ع) نیز از همین باب است و این یعنی همچنان جنگ با کفار، قاتلین و معاندین آن حضرت ادامه دارد و هنوز صدای «هل من ناصر ینصرنی» حسین به گوش می‌آید.

منبع:فارس

دل‌هایی در هوای حرم، مَست از عطر یار، ارباب را به سلامی زیارت می‌کنند، السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک علیک منی سلام الله ابدا ما بقیت و بقی الیل و النهار و لاجعله الله آخر العهد منی لزیارتکم السلام علی حسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین علیه السلام.