۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۴۹ : ۰۰
وی با ذکر این مطلب که در این سفر پیامبر همراه با جبرئیل سوار بر مرکبی به نام براق سیر داده می شود، افزود: در همین سفر است که حضرت دیداری از اماکن مقدس مسجدالاقصی دارند و بخش دوم این سیر، آسمانی است که حضرت جبرئیل را در هیبت اصلی خود دید و حضرت تا اندازه قاب قوسین بالا رفت که جبرئیل هم توان همراهی نداشت.
استاد حوزه بیان کرد: روایات در مورد اصل معراج، متواتر میان شیعه و سنی است اگرچه در مواردی که پیامبر دیدهاند، اختلاف وجود دارد؛ یکی از سوالاتی که در این زمینه مطرح می شود آن است که معراج فقط روحانی بود یا جسمانی و روحی؛ یا اینکه هر دو وجه را در خود داشته است؟
وی تصریح کرد: برخی مفسران معتقدند که حضرت این مسایل را خواب دیده است و برخی این نظر را قبول ندارند و معتقدند حتما معراج با روح و جسم آن حضرت صورت گرفته است.
استاد هادوی تهرانی گفت: برخی شبهات در مورد معراج از جمله مسئله تنفس حضرت در آسمان به علت نبود اکسیژن بیان شده است که البته پاسخ های متناسبی نیز در این بین ارایه شده است؛ در پاسخ به این مسئله موضوع اعجاز از سوی مفسران از جمله در تفسیر نمونه مطرح شده است.
وی با اشاره به چند سوال در خصوص معراج افزود: سوال در این بحث، آن است که مگر ملائکه الهی در کره خاصی هستند و بهشت و جهنم نیز در برخی کرات دیگر قرار دارد؟
استاد هادوی تهرانی ادامه داد: معراج، سیر در آسمان مادی و کرات دیگر نیست بلکه به تعبیر علامه تعابیر تمثیلی و برای تقریب به ذهن است لذا اشتباهی که برخی کردهاند این است که گفتهاند اگر بگوییم معنوی بوده است پس در خواب رخ داده است در حالی که حقانیت معنا والاتر از دنیاست.
وی با بیان اینکه گاهی ما در خواب روزنه به عالم معنا مییابیم و رؤیای صادقه برای ما رخ میدهد افزود: این رؤیا برای آن است،گاهی متوجه عالم معنا شویم، ولی چون ما تفکر و تعقل نداریم نمی توانیم آن را درک کنیم ولی کسانی که اهل عالم معنا هستند از خواب میگذرند و در بیداری حقایقی را میبینند چه رسد به فردی مانند پیامبر، امام علی (ع)خود را غلام ایشان میدانست و این فرمایش تعارف نیست و این وجود مبارک، معراج داده شده است.
استاد هادوی تهرانی با تاکید بر اینکه سیر پیامبر(ص) واقعی و معنوی است نه اینکه در خواب رخ داده باشد افزود: حضرت نوح با آن همه عمر طولانی خود نتوانسته است به جایگاهی که پیامبر(ص) رسیده است برسد.
استاد حوزه با ذکر این مطلب که برخی انبیاء از خداوند درخواستهایی داشته اند بیان کرد: در این میان برخی اجابت شد و برخی مانند موسی(ع) مبنی بر مشاهده، اجابت نشده است ولی پیامبر(ص) عبدالله بود و خواستی در برابر خواست خدا حتی در مسئله معراج نداشت زیرا آنقدر حجب و حیاء داشت که به صراحت از خدا چیزی نمیخواستند.