۰۴ آذر ۱۴۰۳ ۲۳ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۴ : ۰۲
نامه رسول خدا(ص)به يك بحريني+تصوير
در اين عكس به خط عربي كوفي توضيح داده شده كه اين نامه‌اي از پيامبر اكرم (ص) به منذر است كه ايشان و قومش را دعوت به اسلام مي‌كند كه اگر دعوت پيامبر را بپذيرند هدايت مي‌شوند.
عقیق:در تصوير زير نامه پيامبر اكرم (ص) به منذر بن ساوي عبدي در بحرين مشاهده مي‌شود كه يكي از پادشاهان منطقه روم بوده است كه پيامبر نامه براي ايشان نوشته شده است كه برخي مي‌گويند خط آن متعقل به مولا امام علي (ع) است.
در اين نامه به خط عربي كنوني توضيح داده شده كه اين نامه‌اي از پيامبر اكرم (ص) به منذر است كه ايشان و قومش را دعوت به اسلام مي‌كند كه اگر دعوت پيامبر را بپذيرند هدايت مي‌شوندكه ظاهرا دعوت اسلام را نپذيرفتند اما صداي اسلام به همه جا رسيد.
در كتاب حضرت آيت‌الله سبحاني متن فارسي اين نامه موجود است.
پيامبر صلي‌الله عليه و آله در آغاز نامه‌اي به «علا بن حضرمي» از نزديكان منذر نوشت و او را به اسلام فرا خواند. ظاهراً علاء بر آيين مجوس بود. هيچ كس نسخه‌اي از اين نامه را متذّكر نشده است. آيين مجوس در نظر علا، بد جلوه كرد. پيامبر در آنچه به وي نوشت فرمود:
«تو بي‌خرد و بي‌تدبير نيستي پس بنگر كه آيا سزاوار است كسي را كه در دنيا دروغ نمي‌گويد، تصديقش نكنيم و كسي را كه خيانت پيشه نمي‌كند اطمينان نورزيم و به كسي كه خلاف نمي‌كند اعتماد نكنيم. پس اگر چنين باشد، اينگونه است اين پيغمبر امّي است كه به خدا هيچ صاحب خردمندي نمي‌تواند بگويد اي كاش آنچه را كه بدان فرمان داده بود نهي مي‌كرد و آنچه را كه نهي كرده بود، به انجام آن فرمان مي‌داد.»
آنگاه اسلام آورد و اسلام او نيكو شد و به پيامبر صلي‌الله عليه و آله نامه‌اي نگاشت و در آن گفت:
«امّا بعد، اي رسول خدا من نامه‌ات را بر مردم بحرين خواندم. از ايشان كساني بودند كه اسلام را دوست داشتند و شيفته آن شدند و به آن گرويدند و كساني نيز بودند كه اسلام را ناخوش داشتند. در سرزمين من مجوسان و يهوديان هستند. فرمان خود را درباره آنان به من ابلاغ فرما.»
پيامبر صلي الله عليه و آله جواب او را نوشت و به علا بن حضرمي داد. در اين نامه آمده بود:
بسم الله الرحمن الرحيم، من محمد رسول الله إلي المنذر بن ساوي، سلام عليك، فإني أحمد إليك الله الذي لا إله إلا هو، وأشهد أن لا إله إلا الله، وأن محمداً عبده ورسوله. أما بعد: فإني أذكرك الله عز وجل، فإنه من ينصح فإنما ينصح لنفسه، ومن يطع رسلي ويتبع أمرهم فقد أطاعني، ومن ينصح لهم فقد نصح لي، وإنّ رسلي قد أثنوا عليك خيراً، وإني قد شفعتُكَ في قومكَ، فاتركْ للمسلمين ما أسلموا عليه، وعفوتُ عن أهل الذنوب فاقبل منهم، وإنك مهما تصلح، فلن نعزلكَ عن عملك، ومن أقام علي يهودية أو مجوسية فعليه الجزية.
به نام خداوند بخشنده مهربان
از محمّد فرستاده خدا به منذر بن ساوي. درود بر تو. ستايش مي‌كنم به سوي تو خدايي را كه جز او معبودي نيست. شهادت مي‌دهم معبودي جز خداي يكتا نيست و نيز گواهي مي‌دهم كه محمد صلي الله عليه و آله بنده و فرستاده اوست، اما بعد، من خداي عزّ و جلّ را به ياد تو مي‌آورم، همانا آن كه خيرخواهي مي‌كند، براي خويش خيرخواهي مي‌كند و هر كس فرستادگان مرا فرمان برد و پيرو آنان شود مرا فرمان برده است و هر كه خير آنان را خواهد براي من خيرخواهي كرده است.
فرستادگان من ثناي خير بر تو مي‌فرستند و من تو را در قومت شفاعت كردم، پس براي مسلمانان، آن چه را كه بر آن تسليم شدند واگذار و گناهكاران را بخشيدم پس از ايشان بپذير. و تو هر قدر كه اصلاح كني هرگز تو را از مقاومت بر كنار نخواهيم داشت و هر كه بر آيين يهود يا مجوس باقي‌ماند، بايد جزيه پرداخت كنند.
/jamali/67.jpg)
211008
در اين نامه به خط عربي كنوني توضيح داده شده كه اين نامه‌اي از پيامبر اكرم (ص) به منذر است كه ايشان و قومش را دعوت به اسلام مي‌كند كه اگر دعوت پيامبر را بپذيرند هدايت مي‌شوندكه ظاهرا دعوت اسلام را نپذيرفتند اما صداي اسلام به همه جا رسيد.
در كتاب حضرت آيت‌الله سبحاني متن فارسي اين نامه موجود است.
پيامبر صلي‌الله عليه و آله در آغاز نامه‌اي به «علا بن حضرمي» از نزديكان منذر نوشت و او را به اسلام فرا خواند. ظاهراً علاء بر آيين مجوس بود. هيچ كس نسخه‌اي از اين نامه را متذّكر نشده است. آيين مجوس در نظر علا، بد جلوه كرد. پيامبر در آنچه به وي نوشت فرمود:
«تو بي‌خرد و بي‌تدبير نيستي پس بنگر كه آيا سزاوار است كسي را كه در دنيا دروغ نمي‌گويد، تصديقش نكنيم و كسي را كه خيانت پيشه نمي‌كند اطمينان نورزيم و به كسي كه خلاف نمي‌كند اعتماد نكنيم. پس اگر چنين باشد، اينگونه است اين پيغمبر امّي است كه به خدا هيچ صاحب خردمندي نمي‌تواند بگويد اي كاش آنچه را كه بدان فرمان داده بود نهي مي‌كرد و آنچه را كه نهي كرده بود، به انجام آن فرمان مي‌داد.»
آنگاه اسلام آورد و اسلام او نيكو شد و به پيامبر صلي‌الله عليه و آله نامه‌اي نگاشت و در آن گفت:
«امّا بعد، اي رسول خدا من نامه‌ات را بر مردم بحرين خواندم. از ايشان كساني بودند كه اسلام را دوست داشتند و شيفته آن شدند و به آن گرويدند و كساني نيز بودند كه اسلام را ناخوش داشتند. در سرزمين من مجوسان و يهوديان هستند. فرمان خود را درباره آنان به من ابلاغ فرما.»
پيامبر صلي الله عليه و آله جواب او را نوشت و به علا بن حضرمي داد. در اين نامه آمده بود:
بسم الله الرحمن الرحيم، من محمد رسول الله إلي المنذر بن ساوي، سلام عليك، فإني أحمد إليك الله الذي لا إله إلا هو، وأشهد أن لا إله إلا الله، وأن محمداً عبده ورسوله. أما بعد: فإني أذكرك الله عز وجل، فإنه من ينصح فإنما ينصح لنفسه، ومن يطع رسلي ويتبع أمرهم فقد أطاعني، ومن ينصح لهم فقد نصح لي، وإنّ رسلي قد أثنوا عليك خيراً، وإني قد شفعتُكَ في قومكَ، فاتركْ للمسلمين ما أسلموا عليه، وعفوتُ عن أهل الذنوب فاقبل منهم، وإنك مهما تصلح، فلن نعزلكَ عن عملك، ومن أقام علي يهودية أو مجوسية فعليه الجزية.
به نام خداوند بخشنده مهربان
از محمّد فرستاده خدا به منذر بن ساوي. درود بر تو. ستايش مي‌كنم به سوي تو خدايي را كه جز او معبودي نيست. شهادت مي‌دهم معبودي جز خداي يكتا نيست و نيز گواهي مي‌دهم كه محمد صلي الله عليه و آله بنده و فرستاده اوست، اما بعد، من خداي عزّ و جلّ را به ياد تو مي‌آورم، همانا آن كه خيرخواهي مي‌كند، براي خويش خيرخواهي مي‌كند و هر كس فرستادگان مرا فرمان برد و پيرو آنان شود مرا فرمان برده است و هر كه خير آنان را خواهد براي من خيرخواهي كرده است.
فرستادگان من ثناي خير بر تو مي‌فرستند و من تو را در قومت شفاعت كردم، پس براي مسلمانان، آن چه را كه بر آن تسليم شدند واگذار و گناهكاران را بخشيدم پس از ايشان بپذير. و تو هر قدر كه اصلاح كني هرگز تو را از مقاومت بر كنار نخواهيم داشت و هر كه بر آيين يهود يا مجوس باقي‌ماند، بايد جزيه پرداخت كنند.
211008
گزارش خطا
