۰۷ آذر ۱۴۰۳ ۲۶ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۴۹ : ۲۲
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
اَلْحَمْدُ للهِِ وَ الْحَمْدُ حَقُّهُ، کَما یَسْتَحِقُّهُ حَمْداً کَثیراً، وَ اَعُوذُ بِهِ مِنْ شَرِّ
ستایش خاص خداست و حق اوست آن چنانکه شایسته و لایق اوست بسیار، و پناه برم به خدا از بدى شر
نَفْسى، اِنَّ النَّفْسَ لاََمّارَةٌ بِالسُّوءِ اِلاَّ ما رَحِمَ رَبّى، وَ اَعُوذُ بِهِ مِنْ شَرِّ
نفس خود که همانا نفس وادار کننده به بدى است مگر آن را که پروردگار رحم کند و پناه برم به او از شر
الشَّیْطانِ الَّذى یَزیدُنى ذَنْباً اِلى ذَنْبى، وَ اَحْتَرِزُ بِهِ مِنْ کُلِّ جَبّار فاجِر،
شیطان که (پیوسته) گناهى بر گناهم بیفزاید و بوسیله او پناه گیرم از شر هر گردنکش تبه کار
وَسُلْطان جآئِر، وَ عَدُوٍّ قاهِر، اَللّـهُمَّ اجْعَلْنى مِنْ جُنْدِکَ فَاِنَّ جُنْدَکَ هُمُ
وحکمران ستمکار و دشمن قهّارى خدایا مرا از لشکر خود قرار ده زیرا سپاه تو فقط
الْغالِبُونَ، وَ اجْعَلْنى مِنْ حِزْبِکَ، فَاِنَّ حِزْبَکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ، وَاجْعَلْنى مِنْ
پیروزند و از حزب خویش قرارم ده زیرا حزب تو فقط رستگارند و از اولیاى خود
اَوْلِیآئِکَ، فَاِنَّ اَوْلِیآئَکَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ، اَللّهُمَّ اَصْلِحْ لى
قرارم ده زیرا اولیاى تو هستند که خوف و ترسى برایشان نیست و حزن و اندوهى ندارند خدایا دینم را
دینى فَاِنَّهُ عِصْمَةُ اَمْرى، وَ اَصْلِحْ لى اخِرَتى فَاِنَّها دارُ مَقَرّى، وَ اِلَیْها مِنْ
اصلاح کن که دین نگهدار کار من است و آخرتم را اصلاح کن که خانه پایدار من آن جاست و از
مُجاوَرَةِ اللِّئامِ مَفَرّى، وَ اجْعَلِ الْحَیاةَ زِیادَةً لى فى کُلِّ خَیْر، وَ الْوَفاةَ
مجاورت لئیمان گریزگاهم بدانجاست، و زندگى را براى من مایه فزونى در هر کار خیرى قرار ده و مرگ را
راحَةً لى مِنْ کُلِّ شَرٍّ، اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد خاتَمِ النَّبِیّینَ، وَ تَمامِ عِدَّةِ
آسودگى از هر شرى برایم مقرّر فرما. خدا درود فرست بر محمّد خاتم پیمبران و کامل کننده شماره
الْمُرْسَلینَ، وَ عَلى آلِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ، وَاَصْحابِهِ الْمُنْتَجَبینَ، وَ هَبْ
رسولان و بر آل پاک و پاکیزه اش و اصحاب برگزیده اش و در روز
لى فِى الثُّلاثاءِ ثَلاثاً، لا تَدَعْ لى ذَنْباً اِلاَّ غَفَرْتَهُ، وَ لا غَمّاً اِلاَّ اَذْهَبْتَهُ، وَ لا
سه شنبه سه چیز به من عطا کن: هرگناهى را از من بیامرز، و هر اندوهى را ازمن دور کن، و هر
عَدُوّاً اِلاَّ دَفَعْتَهُ، بِبِسْمِ اللهِ خَیْرِ الاَْسْمآءِ، بِسْمِ اللهِ رَبِّ الاَْرْضِ وَ السَّمآءِ،
دشمنى را از من دفع فرما بنام خدا که بهترین نامهاست به نام خدا پروردگار زمین و آسمان
اَسْتَدْفِعُ کُلَّ مَکْرُوه اَوَّلُهُ سَخَطُهُ، وَ اَسْتَجْلِبُ کُلَّ مَحْبُوب اَوَّلُهُ رِضاهُ،
دور کنم از خود هر بدى را که آغازش خشم اوست و مى کشم بسوى خودهر کار محبوبى را که آغازش خشنودى اوست
فَاخْتِمْ لى مِنْکَ بِالْغُفْـرانِ، یا وَلِىَّ الاِْحْسـانِ.
پس از جانب خود کارم را به آمرزش پایان ده اى صاحب احسان.
دوست عزیز این مطلب شما در پایگاه اینترنتی و بسته فرهنگی عمارنامه منتشرگردید.
http://www.ammarname.ir/node/24720
ما را از بروزرسانی خود آگاه
و با درج بنر و یا لوگو در وبگاه خود یاری نمایید .
موفق و پیروز باشید .
http://ammarname.ir -- info@ammarname.ir
یا علی