۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۷ : ۱۸
* آيه
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِنْ طَيِّباتِ ما کَسَبْتُمْ وَ مِمَّا أَخْرَجْنا لَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَ لا تَيَمَّمُوا الْخَبيثَ مِنْهُ تُنْفِقُونَ وَ لَسْتُمْ بِآخِذيهِ إِلاَّ أَنْ تُغْمِضُوا فيهِ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَميدٌ
* ترجمه
اى كسانى كه ایمان آورده اید! از پاكیزه ترین چیزهایى كه بدست آورده اید و از آنچه ما براى شما از زمین رویانیده ایم، انفاق كنید و براى انفاق به سراغ قسمت هاى ناپاك (و پست) نروید، در حالى كه خود شما هم حاضر نیستید آنها را بپذیرید مگر از روى اغماض (و ناچارى) و بدانید كه خداوند بى نیاز و ستوده است.
* نکته ها
آیات قبل، شرایط انفاق كننده را مطرح كرد و این آیه شرایط چیزهایى را بیان مى كند كه به محرومان انفاق مى شود.
امام باقر علیه السلام ذیل این آیه فرمودند: بعضى از مسلمانان درآمدهاى حرامى مانند ربا داشتند كه صرف فقرا مى كردند، این آیه آنان را نهى نمود. [تفسیر برهان، ج1، ص255 و راهنما]
* پيام ها
1- هدف از انفاق، رهایى از بخل است، نه رهایى از اشیاى بى ارزش و نامطلوب. «انفقوا من طیّبات ما كسبتم»
2- در انفاق، تفاوتى میان پول نقد یا كالا نیست. «ما كسبتم... ما اخرجنا»
3- بخششِ بادآورده ها مهم نیست، بلكه بخشش از دست رنج، داراى ارزش است. «ما كسبتم»
4- در انفاق باید كرامت محرومان محفوظ بماند. «ولا تیمّموا الخبیث»
5 - نه تنها از چیزهاى ناپاك و پست انفاق نكنید، بلكه به فكر آن نیز نیفتید. «ولاتیمّموا»
6- وجدان انسان، بهترین معیار براى شناخت پسندیده و ناپسند است. هر آنچه را مى پسندى كه به تو انفاق كنند، شایسته است كه انفاق كنى و اگر آنرا دوست نمى دارى، شایسته ى انفاق نیست. «لستم باخذیه الا ان تغمضوا»
7- هر فرد ثروتمندى احتمال فقیر شدن خود را بدهد، شاید روزى دستِ دهنده شما، دستِ گیرنده شد. «آخذیه»
8 - گرفتن مال نامرغوب، نشانه رضایت فقرا نیست، بلكه نشانهى استیصال آنان است. «تغمضوا» یعنى شما هم با اغماض و سختى ممكن است چیزى را بگیرید، ولى این نشانه ى رضایت شما نیست.
9- اثر انفاق به خود شما بر مى گردد، وگرنه خداوند غنى و بى نیاز است. «ان اللّه غنى حمید»
10- غناى الهى همراه با كمالات و محبوبیّت است. «غنى حمید»