۰۶ آذر ۱۴۰۳ ۲۵ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۴ : ۰۳
عقیق:انسان که آفریده خداو خلیفه و امانتدار اوست ، برای زندگی و حیاتی آفریده شده است که بر اساس آیه کریمه " استَجیبوُا لِلهِ وَلِلرَّسُولِ اِذَا دَعَاکُم لِمَا یُحیِیکُم " ( 1) در پیوند های گوناگون خود ، خدا محور است و در این زندگی و بندگی ، به بدن سالم نیاز دارد و بهره مندی همه جانبه او از سلامتی ، اساس فعالیت های وی در زندگی مادی و معنوی است که در زبان پیامبر گرامی اسلام (ص) از آن به ( نعمت پنهان و ناشناحته ) یاد شده است (2) ، زیرا یکی از عوامل آرامش زندگی و بندگی خدا ، برخوداری از جسم و جان سالم است ، از این رو ، عقل و نقل ، حفظ تندرستی و حفظ نفس را لازم و واجب شمرده اند و روا نمی دارند که انسان حتی هنگام سخت ترین مصیبت و اندوه به عمد به جسم و جان خود آسیب برساند و اضرار به آن را حرام می شمارند . (3)
"حفظ تن و حرمت اضرار به نفس" گفتاری است در کتاب"مفاتیح الحیات" آیت الله جوادی آملی که ما به بخش هایی از آن اشاره خواهیم داشت :
اهمیت حفظ جان و سلامت
امیر مومنان (ع) می فرماید : ارزش دو چیز را نشناسد مگر کسی که آن ها را از دست داده باشد : جوانی و عافیت . (4) آن حضرت در تفسیر آیه " و لا تَنسَ نَصیبَکَ مِنَ الدُّنیا " (5)یعنی ( بهره ی واقعی خود را از ثروت دنیا از کف مده ) می فرماید : سلامتی خود را فراموش نکن(6) و در تفسیر آیه " لَتُسئَلُنَّ عَنِ النَّعیم "(7) یعنی ( روز قیامت درباره نعمت های از شما سئوال خواهد شد ) می فرماید : نعمتی که از آن پرسیده می شود سلامتی است .(8)
عوامل سلامت
کنترل غذا خوردن و رعایت بهداشت : امیر مومنان (ع) می فرماید: هر کس غذای پاکیزه بخورد و به خوبی آن را بجود و پیش از سیر شدن از غذا دست بکشد و به موقع تخلی خود داری نکند ، جز به مرض مرگ بیمار نگردد . (12)
رسول خدا(ص) می فرماید : معده ، حوض بدن است و رگ ها به آن پیوسته اند ، پس هرگاه معده سالم باشد رگ ها سلامتی صادر می کنند و هرگاه معده بیمار باشد رگ ها بیماری صادر می کنند (16) و باز می فرماید : معده خانه هر دردی و پرهیز پایه هر درمانی است ، پس چیزی بخور که با ت سازگار باشد . (17)
امام کاظم (ع) می فرماید : معده خانه و کانون بیماری هاست . (18)
رسول خدا می فرماید : نوزادانتان را در هفت روزگی ختنه کنید که مایه پاکیزگی و رشد سریع گوشت است .(19)
سفر:رسول خدا می فرماید : مسافرت کنید تا تندرست باشید. (20)
امام سجاد (ع) می فرماید : به حج و عمره بروید تا صحت بدن یابید . (21)
شب زنده داری : امیر مومنان (ع) می فرماید : شب زنده داری مایه سلامتی بدن است . (22)
سکوت : امیرمومنان (ع) می فرماید : سکوت مایه راحتی و آسایش است .(23) سکوت در مواردی که سخن گفتن ضرورتی ندارد ، مایه آسایش روحی است ؛ همچنین پرهیز از سخن در برخی جاها از پیامدهای ناگواری چون دشمنی و به خطر افتادن سلامت تن جلوگیری می کند .
استراحت بدن
افزون بر لزوم سلامتی جسم و جان، باید به استراحت و آرامش اعضای بدن نیز توجه شود و در به کارگیری آن ها اعتدال ها رعایت شود . امیر مومنان (ع) می فرماید : با فشار بر قلبت جلوی فهمت را مگیر ، چرا که هر عضوی از بدن به استراحت نیاز دارد . (24)
امام صادق (ع) هم می فرماید : کسی که شبانه روز کار کند و با نحوابیدن به چشمش استراحت ندهد ( و موجب اضرار به آن شود ) آن کارش حرام است . (25) هر چند مال به دست آمده حلال باشد و نی زمی فرماید : بیداری و کار کردن در همه ی شب ( به گونه ای که حق چشم رعایت نشود ) حرام است . (26) ، جز در موارد استثناء و اضطرار ؛ مانند زمان جنگ یا برای نجات جان بیمار و مانند آن.
امام کاظم (ع) می فرماید : اساس پرهیز ( و رژیم غذایی ) ، مدارا کردن با بدن است .(27)
امام رضا (ع) می فرماید : خواب ( به موقع و به اندازه ) به تن ، قدرت و نیرو می بخشد (28)
پرهیز از آسیب رساندن به بدن
امیر مومنان (ع) درباره بیماری که گزارش درستی از بیماری خود به پزشک نمی دهد . می فرماید : کس یکه بیماریش را از پزشک پنهان کند به بدنش خیانت کرده است . (29)
امام صادق (ع) می فرماید : اسراف در اموری است که مال را تباه کند و به بدن زیان رساند (30) در این روایت زیان رساندن به بدن از مصادیق اسراف و به شمار رفته که از گناهان بزرگ است.
پیشگیری از بیماری ها
رسول خدا (ص) می فرماید : خدای بی شریک با صدقه از بیماری و درد جلوگیری می کند (31) ؛ همچنین می فرماید : با دست های چرب و آلوده نخوابید و اگر کسی چنین کرد و دچار اختلال شیطانی شد کسی را جز خود ملامت و سرزنش نکند (23) ؛ نیز می فرماید : کم خوری ریشه همه درمان هاست (33)
امیر مومنان (ع ) می فرماید : کم خوری مانع بسیاری از بیماری ها جسمی است (34) ؛ همچین می فرماید : خود را از سرمای آغازین ( فصل پاییز ) محافظت کنید ؛ ولی سرمای پایانی ( یعنی آغاز فصل بهار ) را دریابید ، چرا که با تن ها همان کند که با درختان کند ؛ سرمای آغازین برگ سوز و سرمای پایانی برگ ساز است . (35)
امام صادق (ع) می فرماید : کوتاه کردن ناخن ها و سبیل هل در هر جمعه سبب ایمنی از جذام است (36)؛ نیز می فرماید : شیر گاو دوا و چربی آن شفا و گوشتش بیماری (زا ) است (37)و می فرماید : شام نخوردن پیری آورد و سزاوار است که شخص سالخورده با شکم پر بخوابد . (38) در حدیث دیگر می فرماید : در حمام آب سرد ننوشید ، چرا که معده را فاسد می کند ؛(39) همچنین می فرماید : امیر مومنان همواره می فرمود : توجه ! در حمام ( که در این دوران شامل شنا هم می شود ) به پشت نخوابید ، چرا که پیه کلیه ها را آب کند ؛ (40) همان گرامی می می فرماید: هنگام خروج ازحمام آب سرد بر پاهای خود بریز ، چرا که بیماری را از بدنت ریشه کن می کند و هنگامی که لباس می پوشی "اللَّهُمَّ اَلبَسنی التَّقوَی وَجَنِّبنی الرَّدَی " ( خدایا ! لباس تقوا بر من بپوشان و بدی را از من دور کن ) وقتی چنین کردی از هر نوع بیماری در امان باشی (41) ؛ همچنین راویت است آن حضرت از حمام بیرون رفت و لباس و عمامه پوشید و فرمود: هنگام خروج از حمام در زمستان و تابستان عمامه را ترک نکردم .(42) کنایه از این که سرتان را در حال خروج از حمام بپوشانید.
به فرموه امام کاظم (ع) : حمام رفتن یک روز در میان بدن را فربه می کند و مداومت بر آن در هر روز پیه کلیه ها را ذوب می کند . (43)
امام رضا (ع) می فرماید : هر کس بخواهد ناراحتی مثانه نداشته باشد ادرارش را حبس نکند ، هر چند بر مرکب خود سوار باشد . (44)
پی نوشت:
1. سوره انفال آیه 24
2. روضة الواعظین . ص 472
3. العروة الوثقی .ج2. ص131- العروة الوثقی .ج4.ص 424
4. غرر الحکم . ص 324
5. سوره قصص . آیه 77
6. الامالی . صدوق . ص 228
7. سوره تکاثر . آیه 8
8. ارشاد القلوب . ص 38
9. الامالی . طوسی .ص 272
10. الفقیه .ج4.ص 206
11. المحاسن . ص 9
12. مکارم الخلاق . 146
13. کتاب الخصال .ص 229 ؛وسائل الشیعه .ج24.ص 245
14. مکارم الخلاق . ص 362
15. الدعوات . ص 77
16. کنز العمال .ج10.ص 38
17. طب النبی . ص19
18. مکارم الاخلاق . ص 362
19. مکارم الاخلاق . ص 230
20. الفقیه . ج2.ص 265
21. الدعوات . ص76
22. تهذیب الاحکام . ج2. ص 121
23. تحف العقول . ص 223
24. غرر الحکم . ص 60
25. الکافی .ج5.ص 127
26. الکافی .5.ص 141
27. بحار الانوار .ج59.ص 141
28. بحارالانوار .ج59.ص 316
29. غرر الحکم . ص 284
30. الکافی . ج4 .ص 53
31. الکافی .ج4.ص5
32. الفقیه .ج4.ص 6
33. طب النبی . ص 19
34. غرر الحکم . ص 320
35. نهج البلاغه . حکمت 128
36. کتاب الخصال .ص 39
37. الکافی .ج6.ص 311
38. الکافی . ج6. ص 288
39. الفقیه . ج1 . ص 113
40. الکافی .ج6.ص 500
41. الفقیه .ج1.ص 113-114
42. الفقیه .ج1. ص 117
43. الکافی .ج6.ص 496
44. بحار الانوار.ج59.ص322
211005