۰۲ آذر ۱۴۰۳ ۲۱ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۰۷ : ۰۱
/یادداشت/ حجت الاسلام علیزاده
رمزگشایى از غدیر
ظرفیت‌هاى نهفته در غدیر به اندازه‌اى است که تمامى نیازها و آمال و آرزوهاى بشریت و ملتها و کشورهاى جهان را از هر قومیت و آئین و نژادى که باشند، قدرت پاسخگویى شایسته و مجاب‌کننده دارد.
عقیق:متن یادداشت حجت الاسلام والمسلمین ابوالقاسم علیزاده با عنوان «رمزگشایى از غدیر،غدیر متعلق به همه بشریت» به شرح ذیل است:یکى
از پدیده‌ها و حماسه‌هاى بزرگ که مى‌توان آن‌را ابرحماسه تاریخ نامید،
غدیر خم است. پدیده‌اى که اگر به‌درستى همه ابعاد آن شناخته شود، ظرفیتى
حاصل خواهد شد که توان بسیج‌کنندگى همه آحاد انسانهاى روى زمین را در یک
جبهه و مکتب و با جهتی واحد، خواهد داشت زیرا تمامى آنچه را که بشریت دیروز
و امروز گمشده خود مى‌داند، در لواى آن خواهد یافت. (امنیت همه‌جانبه و
پایدار، پاکى و طهارت فراگیر، عدالتى استوار، برادرى و برابرى، کرامت و
شرافت انسانى و بالاخره اخلاق و ادب و هر آنچه از خوبى و زیبایى و خیر،
آرزوى بشریت باشد.)
غدیر خم به‌منزله قلب و نبض حیات بشر است که به پهنای همه تاریخ از ابتداى خلقت تاکنون و از هم‌اکنون تا آخر عمر بشر، گستردگى دارد و از طرفى خروجى و پیام آن که ثمره و محصول مجاهدات همه انبیاء الهى از حضرت آدم(ع) تا نبى مکرم اسلام حضرت خاتم‌الانبیاء(صلى‌الله علیه و علیهم اجمعین) مى‌باشد، تا آخرالزمان و تا پایان حیات دنیوى انسان ادامه دارد. چه آن‌که پیامبر اعظم(ص) در روز غدیر خم از جلوه انسان کاملى پرده برداشت که به‌واقع محصول رسالت و نبوت بود. نبى مکرم اسلام(ص) در روزهاى پایانى آخرین سال عمر شریفشان، از جانب حق تعالى مأموریتى یافت که طبق آیه شریفه(مائده، 67) اگر درست به انجام نمى‌رسید، گوئیا تمام 23 سال رسالتشان بى‌نتیجه و امر نبوت و مجاهدات تمامى انبیاء عقیم مى‌ماند؛ «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ‌تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَه...»
امروزه غالب ادیان آسمانى از مسیحیت و یهودیت گرفته تا دیگر ادیان و مذاهب، به یکى از پیامبران و شخصیت‌هاى معنوى تاریخ مى‌نازند اما اسلام عزیز به‌عنوان جامع‌ترین ادیان به جمیع پیامبران اعم از اولواالعزم و غیر اولواالعزم ایمان داشته و با افتخار و نهایت احترام عشق مى‌ورزد و البته از رهگذر 23 سال رسالت نبى خاتم(ص) مأموریت نبوت را به کمال رسیده مى‌شناسد. بیست و سه سالى که با انجام آخرین دستور وحى که به‌روشنى در خطبه شریف غدیریه منعکس است، در حالى به پایان رسید که دست علوى در دست نبوى(علیهماالسلام) قرار داشت و بر بلنداى عظمت تاریخ و بام هستى فریاد بر آورد: «مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِیٌّ مَوْلَاه...» و سپس دست به دعا بلند کرده و عرضه داشتند: «اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَه»
از این پس همه آحاد بشر براى رسیدن به سعادت مادى و معنوى (دنیوى و اخروى) باید على‌بن ابیطالب(علیه‌السلام) را که خود تجلى انسان کامل است و سیرت او نیز جریان زلال و پاک حیات و زندگى است، به‌خوبى بشناسند و قطار زندگى خویش را بر ریل امامت و ولایت که پرچمدار و روح و جوهره آن وجود نازنین على(علیه‌السلام) است، قرار بدهند تا بدین‌سان نه فقط بر اکمال دینش که بر اتمام نعمت نیز حجت را تمام‌شده بیابند، چراکه امیرالمومنین على(علیه‌السلام) الگو و اسوه بشریت در دنیا و میزان سنجش عمل در آخرت است.
اما آنچه جاى تأسف است و با کمال شرمندگى باید نسبت به آن اعتراف کنیم این است که حق این ابرحماسه تاریخ یعنى غدیر خم را به‌خوبى ادا نکرده‌ایم و الا اگر حقیقت و جوهره غدیر در پهناى هستى و گیتى جلوه یابد، دیگر هیچ انسانى روى زمین نخواهد ماند که با یأس و ناامیدى و در نهایت خوارى و ذلت و فقر و نابرابرى زندگى کند، که پیام غدیرخم عدالت است و امنیت و با نقشه راهى که در مسیر امامت و ولایت براى همه آحاد بشر ترسیم نموده است، جمیع انسانهاى حقیقت‌جو و آزادیخواه، به‌ویژه مستضعفین و مظلومان را به قله سبز مهدوى(عج) توجه داده و با وعده تخلف‌ناپذیر الهى که فرمود: «وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ »(قصص، آیه 5) و یا «أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون»(انبیا، آیه 105)، هدف نهایى «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ »(فتح، آیه 28) را نوید مى‌دهد.
بنابراین ظرفیت‌هاى نهفته در غدیر به اندازه‌اى است که تمامى نیازها و آمال و آرزوهاى بشریت و ملتها و کشورهاى جهان را از هر قومیت و آئین و نژادى که باشند، قدرت پاسخگویى شایسته و مجاب‌کننده دارد زیرا ثمره مجاهدات انبیاءالهى، در غدیر خم تمامى انسانها در تمامى عصرها را تا قیام قیامت، مخاطب خویش قرار داده است و تا آخر عمر عالم، همه ابعاد زندگى فردى و اجتماعى و سیاسى نوع بشر را کفایت مى‌کند؛ چه آن‌که امامت و ولایت نیز همچون رسالت و نبوت، بال دیگر این پرنده خوش‌اقبال و امیدبخش و روح‌افزاست.
از این‌روست که غدیر خم به‌منزله قلب و نبض حیات، آدمى را به حرکت به‌سوى پیشرفت و تعالى و کمال رهنمون است و سالروز آن اتفاق بزرگ در جریان حجة‌الوداع را بزرگ مى‌شمارد و یاد و خاطره عیدالله الاکبر را در ذهنها و دلها تازه مى‌سازد.
مبارک و گوارا باد شهد شیرین عید ولایت و امامت بر همه غدیریان عالم و به امید روزى که جهان را تنها یک نوا حاکم باشد، آن‌هم نواى آرامش‌بخش غدیر با تحقق دولت عدل مهدوى(ارواحنا فداه) که از ثمره شجره طیبه امامت و ولایت، همه انسانهاى روى زمین را به‌صورت یکپارچه و امت واحده، بهره‌مند خواهد ساخت. ان‌شاءالله تعالى.
منبع:تسنیم
غدیر خم به‌منزله قلب و نبض حیات بشر است که به پهنای همه تاریخ از ابتداى خلقت تاکنون و از هم‌اکنون تا آخر عمر بشر، گستردگى دارد و از طرفى خروجى و پیام آن که ثمره و محصول مجاهدات همه انبیاء الهى از حضرت آدم(ع) تا نبى مکرم اسلام حضرت خاتم‌الانبیاء(صلى‌الله علیه و علیهم اجمعین) مى‌باشد، تا آخرالزمان و تا پایان حیات دنیوى انسان ادامه دارد. چه آن‌که پیامبر اعظم(ص) در روز غدیر خم از جلوه انسان کاملى پرده برداشت که به‌واقع محصول رسالت و نبوت بود. نبى مکرم اسلام(ص) در روزهاى پایانى آخرین سال عمر شریفشان، از جانب حق تعالى مأموریتى یافت که طبق آیه شریفه(مائده، 67) اگر درست به انجام نمى‌رسید، گوئیا تمام 23 سال رسالتشان بى‌نتیجه و امر نبوت و مجاهدات تمامى انبیاء عقیم مى‌ماند؛ «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ‌تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَه...»
امروزه غالب ادیان آسمانى از مسیحیت و یهودیت گرفته تا دیگر ادیان و مذاهب، به یکى از پیامبران و شخصیت‌هاى معنوى تاریخ مى‌نازند اما اسلام عزیز به‌عنوان جامع‌ترین ادیان به جمیع پیامبران اعم از اولواالعزم و غیر اولواالعزم ایمان داشته و با افتخار و نهایت احترام عشق مى‌ورزد و البته از رهگذر 23 سال رسالت نبى خاتم(ص) مأموریت نبوت را به کمال رسیده مى‌شناسد. بیست و سه سالى که با انجام آخرین دستور وحى که به‌روشنى در خطبه شریف غدیریه منعکس است، در حالى به پایان رسید که دست علوى در دست نبوى(علیهماالسلام) قرار داشت و بر بلنداى عظمت تاریخ و بام هستى فریاد بر آورد: «مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِیٌّ مَوْلَاه...» و سپس دست به دعا بلند کرده و عرضه داشتند: «اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَه»
از این پس همه آحاد بشر براى رسیدن به سعادت مادى و معنوى (دنیوى و اخروى) باید على‌بن ابیطالب(علیه‌السلام) را که خود تجلى انسان کامل است و سیرت او نیز جریان زلال و پاک حیات و زندگى است، به‌خوبى بشناسند و قطار زندگى خویش را بر ریل امامت و ولایت که پرچمدار و روح و جوهره آن وجود نازنین على(علیه‌السلام) است، قرار بدهند تا بدین‌سان نه فقط بر اکمال دینش که بر اتمام نعمت نیز حجت را تمام‌شده بیابند، چراکه امیرالمومنین على(علیه‌السلام) الگو و اسوه بشریت در دنیا و میزان سنجش عمل در آخرت است.
اما آنچه جاى تأسف است و با کمال شرمندگى باید نسبت به آن اعتراف کنیم این است که حق این ابرحماسه تاریخ یعنى غدیر خم را به‌خوبى ادا نکرده‌ایم و الا اگر حقیقت و جوهره غدیر در پهناى هستى و گیتى جلوه یابد، دیگر هیچ انسانى روى زمین نخواهد ماند که با یأس و ناامیدى و در نهایت خوارى و ذلت و فقر و نابرابرى زندگى کند، که پیام غدیرخم عدالت است و امنیت و با نقشه راهى که در مسیر امامت و ولایت براى همه آحاد بشر ترسیم نموده است، جمیع انسانهاى حقیقت‌جو و آزادیخواه، به‌ویژه مستضعفین و مظلومان را به قله سبز مهدوى(عج) توجه داده و با وعده تخلف‌ناپذیر الهى که فرمود: «وَ نُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ »(قصص، آیه 5) و یا «أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون»(انبیا، آیه 105)، هدف نهایى «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ »(فتح، آیه 28) را نوید مى‌دهد.
بنابراین ظرفیت‌هاى نهفته در غدیر به اندازه‌اى است که تمامى نیازها و آمال و آرزوهاى بشریت و ملتها و کشورهاى جهان را از هر قومیت و آئین و نژادى که باشند، قدرت پاسخگویى شایسته و مجاب‌کننده دارد زیرا ثمره مجاهدات انبیاءالهى، در غدیر خم تمامى انسانها در تمامى عصرها را تا قیام قیامت، مخاطب خویش قرار داده است و تا آخر عمر عالم، همه ابعاد زندگى فردى و اجتماعى و سیاسى نوع بشر را کفایت مى‌کند؛ چه آن‌که امامت و ولایت نیز همچون رسالت و نبوت، بال دیگر این پرنده خوش‌اقبال و امیدبخش و روح‌افزاست.
از این‌روست که غدیر خم به‌منزله قلب و نبض حیات، آدمى را به حرکت به‌سوى پیشرفت و تعالى و کمال رهنمون است و سالروز آن اتفاق بزرگ در جریان حجة‌الوداع را بزرگ مى‌شمارد و یاد و خاطره عیدالله الاکبر را در ذهنها و دلها تازه مى‌سازد.
مبارک و گوارا باد شهد شیرین عید ولایت و امامت بر همه غدیریان عالم و به امید روزى که جهان را تنها یک نوا حاکم باشد، آن‌هم نواى آرامش‌بخش غدیر با تحقق دولت عدل مهدوى(ارواحنا فداه) که از ثمره شجره طیبه امامت و ولایت، همه انسانهاى روى زمین را به‌صورت یکپارچه و امت واحده، بهره‌مند خواهد ساخت. ان‌شاءالله تعالى.
منبع:تسنیم
گزارش خطا
